Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Anna Wołujewicz
Protokolant:	pracownik biurowy Magdalena Sadowska

po rozpoznaniu w dniu 05 lutego 2016 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa (...)

przeciwko M. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 550/15 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) wniosła do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew przeciwko M. M. o zapłatę kwoty 1.538,00 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 1.400,00 zł od dnia 27 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 57,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty – do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany zawarł umowę pożyczki z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Wskazał, iż nabył wierzytelność – w związku ze zdarzeniem kredytowym w postaci niespłacenia przez pozwanego umowy pożyczki – na podstawie umowy ramowej kredytowego instrumentu pochodnego z dnia 30 listopada 2014 roku, na mocy której powód zarządzał ryzykiem kredytowym pożyczkodawcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. związanym z udzielaniem przez niego krótkoterminowych pożyczek na rzecz osób fizycznych.

Wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 13 listopada 2015 roku wydanym w sprawie VI Nc-e (...) przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Człuchowie.

Pozwany M. M. nie złożył odpowiedzi na pozew, pomimo prawidłowego wezwania i pouczenia o skutkach niestawiennictwa, nie stawił się na rozprawie wyznaczonej na dzień 5 lutego 2016 roku, nie złożył w niniejszej sprawie żadnych wyjaśnień ani nie żądał przeprowadzenia rozprawy pod swoją nieobecność.

W dniu 5 lutego 2016 roku Sąd wydał w sprawie wyrok zaoczny, w którym powództwo oddalił.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany M. M. – jako pożyczkobiorca – w dniu 13 października 2014 roku zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę nr (...), w ramach której pożyczkodawca zobowiązał się udzielić mu pożyczek szczegółowo opisanych w przedmiotowej umowie, przy zastosowaniu procedury w umowie tej ustalonej. W wykonaniu tej umowy pozwany złożył wniosek o udzielenie pożyczki w kwocie 1.200,00 zł oraz dodatkowo kwoty 200,00 zł, a pożyczkodawca pożyczkę tę na ustalonych przez nich zasadach udzielił. Pozwany nie uregulował zobowiązania z tego tytułu w terminie.

bezsporne, nadto dowód: pożyczka nr (...) z dnia 13/10/2014r. k. 18, pożyczka nr (...) z dnia 14/10/2014r. k. 19

Pożyczkodawca pismami z dnia 28 listopada 2014 roku, 13 grudnia 2014 roku oraz 12 stycznia 2015 roku wzywał pozwanego do zapłaty należności wynikających z umowy pożyczki.

bezsporne, nadto dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 28/11/2014r. k. 25, wezwanie do zapłaty z dnia 13/12/2014r. k. 26, ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 12/01/2015r. k. 27

W dniu 31 marca 2015 roku powód zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. Porozumienie o rozliczeniu z fizyczną dostawą, które dotyczyło transakcji kredytowego instrumentu pochodnego (swapu ryzyka kredytowego), na mocy którego powód nabył od zbywcy wierzytelności.

bezsporne, nadto dowód: Porozumienie o rozliczeniu z fizyczna dostawą z dnia 30/03/2015r. k. 22, załącznik A do Porozumienia k. 23-24

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 339 § 1 i 2 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny, przyjmując za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W judykaturze utrwalony został pogląd, który nie jest kwestionowany również w nauce, iż przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie okoliczności faktycznych i nie zwalnia Sądu orzekającego od obowiązku rozważenia, czy oświadczenia te uzasadniają należycie w całości żądania pozwu i czy uwzględnienie tych żądań nie narusza obowiązujących przepisów. Sąd nie jest zatem zwolniony z obowiązku dokonania prawidłowej oceny materialnoprawnej zasadności żądania pozwu opartego na tych twierdzeniach. W przypadku stwierdzenia braku podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, Sąd wyrokiem zaocznym oddala powództwo ( porównaj: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1972r. III CRN 30/72, Legalis nr 16294, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 1999r. I CKU 176/97, Prok. I Pr. 1999 nr 9, poz. 30, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 1996r. I CRN 26/96, OSNC 1996 nr 7-8, poz. 108).

Sąd nie może przyjąć za prawdziwe twierdzeń powoda, jeżeli budzą one wątpliwości. W sformułowaniu art. 339 § 2 k.p.c. mowa jest o przyjęciu za prawdziwe twierdzeń powoda, jeżeli „nie budzą one uzasadnionych wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy”. Ocena zgodności z prawdą twierdzeń powoda następuje na podstawie materiału procesowego znajdującego się w aktach sprawy, w szczególności na tle innych twierdzeń powoda. Takie ujęcie nie oznacza, że sąd nie może powziąć wątpliwości co do twierdzeń powoda w świetle faktów powszechnie znanych albo znanych sądowi z urzędu.

W niniejszej sprawie roszczenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie. Twierdzenia powoda zawarte w pozwie po analizie dołączonych do pozwu dokumentów budzą wątpliwość sądu co do skutków czynności prawnych, na które powołuje się powód, a które dokonywane miały być przez podmioty wskazane w uzasadnieniu pozwu.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 509 k.c. przelew wierzytelności oznacza przeniesienie wierzytelności oznaczonej co do tożsamości i dla skuteczności takiej transakcji konieczne jest precyzyjne oznaczenie przenoszonej wierzytelności. Oznacza to, że skuteczne wywodzenie uprawnień z faktu nabycia wierzytelności na podstawie umowy cesji wymaga udowodnienia bez wątpliwości, że do cesji konkretnej wierzytelności doszło.

W niniejszej sprawie powód w uzasadnieniu pozwu wskazywał, iż na mocy umowy określanej jako „Porozumienie o rozliczeniu z fizyczną dostawą” z dnia 31 marca 2015 roku nabył wierzytelności, które zostały objęte transakcją swapu kredytowego. Porozumieniem zostały objęte umowy, w których nastąpiło zdarzenie kredytowe w postaci niespłacenia pożyczki. Powód podkreślał, iż wierzytelność przysługująca (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przeciwko pozwanemu M. M. z tytułu umowy pożyczki z dnia 13 października 2014 roku, również była przedmiotem tego Porozumienia. Podkreślić jednak należy, iż z przedłożonych przez powoda dokumentów nie wynika, aby wierzytelność przysługująca przeciwko pozwanemu była jedną z wierzytelności, które przeszły na powoda w ramach tego Porozumienia.

Zaznaczyć bowiem należy, iż to strona powodowa powinna udowodnić, że określona wierzytelność jej przysługuje, tym bardziej, że jako wierzyciel dochodzący zaspokojenia wierzytelności, powinien wykazać podstawę (źródło) zobowiązania pozwanego, jak i jego wysokość. Zgodnie bowiem z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi określone dla siebie skutki prawne, tym bardziej, że ciężar dowodu pozostaje w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów. Sąd tylko wyjątkowo winien ingerować w przebieg postępowania dowodowego dopuszczając dowody z urzędu, które to uprawnienie wynika z treści przepisu art. 232 k.p.c. Zgodnie bowiem z przyjętą linią orzecznictwa obowiązek wskazania dowodów, potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy, obciąża przede wszystkim strony (por. wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 1996 r., III CKN 6/96, OSNC 1997/3/29).

W niniejszej sprawie z zaproponowanego przez powoda materiału dowodowego bezspornie wynika fakt zawarcia przez powoda z (...) Sp. z o.o. w dniu 31 marca 2015 roku Porozumienia o rozliczeniu z fizyczną dostawą, na mocy którego zostały przelane na powoda wierzytelności przysługujące do tej pory (...) Sp. z o.o. ( dowód: Porozumienie o rozliczeniu z fizyczną dostawą z dnia 30/03/2015r. k. 22, wyciąg z załącznika A stanowiącego zestawienie wierzytelności k. 23-24). Zauważyć jednak należy, iż przedłożony przez powoda wyciąg z załącznika A do Porozumienia zawierającego zestawienie wierzytelności nie obejmuje wierzytelności przysługującej przeciwko pozwanemu M. M. z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 13 października 2014 roku. Wyciąg ten dotyczy bowiem wierzytelności z tytułu umów zawartych w okresie od 30 października 2014 roku do 27 listopada 2014 roku. Powód nie przedłożył natomiast żadnego dowodu, z którego wynikałoby, iż na mocy przedmiotowego Porozumienia z dnia 31 marca 2015 roku nabył wierzytelność przysługującą przeciwko M. M. z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 13 października 2014 roku.

W ocenie Sądu powód nie udowodnił również podstawy dochodzonego roszczenia. Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy nie potwierdza bowiem zawarcia przez pozwanego umowy nr (...) na kwotę 1.200,00 zł oraz dodatkowo kwotę 200,00 zł. Z przedłożonych przez powoda dokumentów wynika, że pozwany w dniu 13 października 2014 roku zawarł z pierwotnym wierzycielem umowę pożyczki o nr (...) przy rejestracji do portalu www.vivus.pl – co potwierdza wyciąg z rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. ( k. 12). Dokument ten potwierdza, że pozwany wyraził zgodę na umowę o nr (...) . Powód przedstawił również dokumenty, z których wynika, że była umowa nr (...) (dowód: Twoje warunki umowy pożyczki w V..pl nr (...) z dnia 13/10/2014r. k. 18, z dnia 14/10/2014r. k. 19,). Brak jest jednak dowodu, aby pozwany wyrażał na nią zgodę, albowiem jak powyżej wskazano jego zgoda - dołączona do pozwu -dotyczyła umowy o nr (...) (dowód k. 12) .

W związku z powyższym występują rozbieżności między twierdzeniami powoda a przedłożonymi przez niego dokumentami.

W oparciu o powyższe podstawa powstania roszczenia, którego dochodzi w niniejszej sprawie powód, jego podstawa oraz przeniesienie przedmiotowej wierzytelności na powoda –budzą wątpliwości Sądu, które uzasadniają oddalenie powództwa.