Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2023 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Anna Wołujewicz
Protokolant:	sekretarz sądowy Marta Trzebiatowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2023 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko (...) S. A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powódki J. S. na rzecz pozwanego (...) S. A. z siedzibą w W. kwotę 917,00 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 565/22

UZASADNIENIE

Powódka J. S. wniosła przeciwko pozwanemu (...) S.A. pozew o zapłatę kwoty 2.588,80 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie skapitalizowanymi na dzień 7 listopada 2022 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 14 maja 2021 r. doszło do wypadku drogowego, w wyniku którego został uszkodzony samochód marki S. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność W. O. (1). Odpowiedzialność cywilną sprawcy zdarzenia ponosi pozwany, który wystawił dla pojazdu sprawcy polisę ubezpieczeniową. W związku z zaistniałą szkodą w dniu 20 maja 2021 r. poszkodowany wynajął samochód zastępczy marki N. (...) o nr rej. (...). Samochód zastępczy został zwrócony w dniu 31 maja 2021r. Wyjaśniono, że ww. uszkodzony samochód kwalifikowany jest jako segment B, natomiast samochód najęty przez poszkodowanego N. (...) kwalifikowany jest jako crossover segment C. Poszkodowany zaakceptował samochód tej klasy. Tym samym powódka w niniejszym pozwie dokonuje weryfikacji stawki 240 zł netto do 200 zł netto czyli do stawki stosowanej dla samochodów segmentu B. Podkreślono, że samochód zastępczy był niezbędny do wykonywania czynności życia codziennego, a poszkodowany nie miał innego pojazdu, z którego mógłby korzystać w czasie naprawy uszkodzonego pojazdu, więc przyznanie odszkodowania za czas wynajmu jest jak najbardziej uzasadnione. Pozwana zaproponowała wynajem samochodu zastępczego, jednak bez sprecyzowania warunków najmu, w związku z czym poszkodowany najął samochód zastępczy od powódki. Wyjaśniła ona także, że w dniu 20 maja 2021 r. poszkodowany upoważnił ją do rozliczenia szkody komunikacyjnej, w związku z czym wystawiła na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr 119/RPC/2021 za najem samochodu zastępczego, podstawienie oraz odbiór samochodu zastępczego i wystosowała do strony pozwanej prośby o wypłatę odszkodowania w związku z fakturą. Strona pozwana decyzją z dnia 12 listopada 2021 roku uznała łącznie 12 z 12 dni najmu samochodu ze zweryfikowaną stawką dobową w wysokości 70,11 zł brutto/dobę. Łącznie do wypłaty uznano 841,32 zł. W dniu 5 listopada 2021 r. pozwany dokonał przelewów na kwotę 1.402,20 zł brutto.

Powódka swoją legitymację do występowania w niniejszym procesie wywodziła z art. 509 k.c., z umowy cesji z dnia 14 maja 2021 r. podkreślając, że przysługuje jej jako cesjonariuszowi, roszczenie w takim samym zakresie i o tej samej treści jak poszkodowanemu. Powołała się na zasadę pełnej kompensaty szkody zawartą w art. 361 § 2 k.c. Według strony koszty, które poszkodowany poniósł z tytułu wynajęcia samochodu zastępczego są typowym przykładem uszczerbku majątkowego, mającego postać straty rzeczywistej powodującej zmniejszenie (uszczerbek) majątku poszkodowanego. Strona powodowa dochodziła od pozwanego odszkodowania z tytułu wynajmu samochodu zastępczego oraz kosztów wydania i odbioru pojazdu zgodnie z przedłożoną fakturą VAT. Odnosząc się do stawki za podstawienie i odbiór samochodu zastępczego do klienta wskazano, iż pozostają one w adekwatnym związku ze zdarzeniem szkodowym, a koszt tej usługi nie jest rażąco wygórowany, albowiem ta stawka nie odbiega od stawek stosowanych przez inne wypożyczalnie. Podkreślono, że zgodnie z dominującym stanowiskiem judykatury poszkodowana nie ma obowiązku poszukiwać zakładu naprawczego, który dokona naprawy uszkodzonego pojazdu po jak najniższej cenie. Odnosi się to również do wyboru zakładu zajmującego się wynajmowaniem pojazdów zastępczych, skoro koszty najmu pojazdu zastępczego stanowią część odszkodowania za szkodę komunikacyjną. Kosztami „ekonomicznie uzasadnionymi” są koszty ustalone według cen, którymi posługuje się dany zakład. Jedynie w przypadku gdyby te koszty mogły być zakwalifikowane jako rażąco wysokie, czyli odbiegające w sposób szczególnie znaczący od stosowanych na lokalnym rynku, mogłoby dojść do obniżenia odszkodowania do poziomu średnich stawek lokalnych. Według strony stawki stosowane przez powódkę nie są stawkami wygórowanymi, są podobne do tych, jakie powszechnie przyjęte są na rynku dla tej klasy samochodu, co samochód poszkodowanego. Podkreślono, że pozwany jak i inne towarzystwa ubezpieczeniowe na rynku najmu samochodów z OC wskazują na zawyżoną stawkę powódki, czyniąc to jako naczelny argument w zakresie odmowy refundowania stawki powyżej stawek przyjętych dla firm współpracującymi z towarzystwami ubezpieczeniowymi. Jednak okazjonalnie towarzystwa ubezpieczeniowe wskazują zasadną stawkę realnego najmu za samochód zastępczy. Towarzystwo (...) w decyzji z dnia 10 marca 2020 r. przyjęło stawkę na rynku za klasę D jako 246 zł brutto, zatem za stawkę niemal identyczną jak powódka. Podsumowano, że przedmiotowym pozwem dochodzone jest roszczenia z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego w kwocie 200,00 zł netto za każdą dobę, weryfikując tym samym stawkę ujawnioną w kontrakcie w wysokości 240 zł netto do 200 zł netto. W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Zanegował roszczenie co do wysokości, albowiem zakwestionowano zasadność najmu pojazdu zastępczego po roszczonej przez powoda stawce. Według strony poszkodowany naruszył także obowiązek minimalizacji szkody oraz obowiązek współpracy z ubezpieczycielem celem zmniejszenia zakresu szkody. Zarzucono także nieuzasadniony brak skorzystania z pojazdu zastępczego u pozwanego pomimo przedstawionej propozycji najmu i podmiany pojazdów. Pozwany zakwestionował także zasadność refundacji kosztów podstawienia i odbioru pojazdu. Zaznaczył jednak, że nie jest kwestionowany walor rynkowości stawki za najem pojazdu zastępczego klasy „crossover C” w kwocie 240 zł netto za dobę. Uznał także za zasadny cały 12-dniow okres najmu, weryfikując przy tym dobową stawkę najmu pojazdu zgodnie z przekazaną do wiadomości poszkodowanego i podmiotu zgłaszającego szkodę bezpłatnej propozycji najmu za pośrednictwem ubezpieczyciela. Stawka zweryfikowana została przez pozwanego do klasy pojazdu uszkodzonego tj. klasa B. Podkreślono, że osobie zgłaszającej szkodę jak również poszkodowanemu została przesłana informacja o bezpłatnej możliwości najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela bezpłatnym podstawieniu i odbiorze pojazdu, bez pobierana kaucji, bez kosztów dodatkowych, zapewniano również wszystkie klasy pojazdów. Jednocześnie przedstawiciel pozwanego poinformował o akceptowanych przez ubezpieczyciela stawkach do wysokości których refunduje koszty najmu oraz dlaczego w taki sposób. Informacja przesłana została również w komunikacie sms na wskazany do kontaktu nr telefonu. Poszkodowany otrzymał ofertę wynajęcia pojazdu zastępczego w sieci współpracującej z pozwanym, w której przedstawiono ramowe warunki i cennik, informując wyraźnie, iż jedyną aktywnością jaką musi podjąć poszkodowany jest zainicjowanie kontaktu do pozwanego. Co więcej, jak został poinformowany poszkodowany, nie ponosi on żadnych dodatkowych kosztów za najem, pomimo to nie podjął on żadnych działań weryfikacyjnych w zakresie przedstawionej oferty,

pozostając całkowicie biernym. Zachowanie oraz postawa poszkodowanego nie mogą zostać uznane za uzasadnione i usprawiedliwiające najem pojazdu zastępczego po stawkach wyższych niż akceptowane przez ubezpieczyciela, w sytuacji gdy pozwany deklaruje gotowość organizacji pojazdu zastępczego poszkodowanemu w ramach likwidacji szkody i pokrywa koszt takiego najmu.

Wskazano również, że umowa najmu zawarta z powodem obwarowana była, jak wynika z jej treści, szeregiem różnych opłat w przypadku ziszczenia się zdarzeń opisanych w tabeli opłat znajdującej się na końcu umowy (pkt 10 ogólnych warunków wynajmu u powoda). Istniało zatem prawdopodobieństwo uiszczenia dodatkowych kosztów przez najemcę, a tym samym oferta najmu nie była dla poszkodowanego korzystana finansowo w porównaniu do warunków najmu przedstawionych przez ubezpieczyciela. Zdaniem strony zgłaszający szkodę czy powód jako wypożyczalnia pojazdów winien wyjaśnić poszkodowanemu wszystkie wątpliwe kwestie oraz poinformować go o procedurze refundacji kosztów najmu przez ubezpieczyciela, możliwości podmiany pojazdów i wszystkich związanych z tym kwestii o których niewątpliwie wiedział na podstawie doświadczenia zawodowego. Skutki ewentualnego niepoinformowania poszkodowanego o propozycji najmu ubezpieczyciela muszą więc obciążać poszkodowanego i powoda. Według ubezpieczyciela powód wielokrotnie uczestniczył w likwidacji podobnych szkód i ma pełną świadomość procedury organizacji pojazdów zastępczych za pośrednictwem ubezpieczyciela i realności jego propozycji najmu. Dowodem tego jest argumentacja powoda, że w innych sprawach pozwany uznawał inne i wyższe stawki za najem. Powód jest podmiotem m.in. specjalizującym się w najmie pojazdów zastępczych, stale współpracującym z poszkodowanymi i ubezpieczycielami, wobec czego powinien przewidzieć konsekwencje swojego działania, w tym wynajęcie pojazdu zastępczego po stawce wyższej niż refundowana przez pozwanego. Wiedza jaką posiada powód jest wystarczająca, aby określić wysokość szkody i określić ryzyko nabycia danej wierzytelności już w chwili zawierania umowy. Niewątpliwie zatem ww. podmiot świadomie przyczynił się do zwiększenia rozmiarów szkody. Wydaje się, że wypożyczalnia jako racjonalnie działający przedsiębiorca podjął działania z góry nastawione na zysk, a w dniu rozpoczęcia najmu nie brał w ogóle pod uwagę możliwości skorzystania przez poszkodowanego z oferty pozwanego i obowiązku minimalizacji szkody po stronie poszkodowanego. Wypożyczalnia pojazdów jest świadoma faktu, iż ubezpieczyciele w każdym, podobnym przypadku oferują najem pojazdu zastępczego w sieci partnerskiej po wskazanych warunkach. Pozwany zakwestionował również zasadność refundacji kosztów podstawienia i odbioru pojazdu. Zdaniem strony poza zakresem kompensacji pozostają koszty podstawienia i odebrania pojazdu do miejscowości odległej od siedziby wypożyczalni, które nie powstałyby gdyby poszkodowany skorzystał z miejscowej wypożyczalni samochodu, zlokalizowanej w miejscu zamieszkania poszkodowanego lub z oferty pozwanego. Podkreślono, iż poszkodowany zamieszkiwał w D. (miejscowość pod C.), w tym również mieście miała miejsce szkoda. Poszkodowany skorzystał natomiast z wypożyczalni oddalonej od niego o ok. 400 km z siedzibą we W.. Za sprzeczne z obowiązkiem minimalizacji szkody należy uznać korzystanie przez poszkodowanego z usług firmy, która dolicza koszt podstawienia i odbioru pojazdu w sytuacji gdy poszkodowany ma możliwość skorzystania z usług innej firmy działającej w miejscu zamieszkania lub w bliskiej odległości. Według ubezpieczyciela powód nie wykazał, aby poniesienie kosztów podstawienia i odbioru pojazdu było konieczne i uzasadnione.

W piśmie procesowym z dnia 23 stycznia 2023 r., stanowiącym odpowiedz na stanowisko strony pozwanej, powódka podtrzymała dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 maja 2021 r. doszło do kolizji w której jej sprawca posiadał zawartą z pozwanym (...) SA z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Uszkodzeniu uległ samochód S. (...) o nr rej. (...), rocznik 1998, stanowiący własność W. O. (1).

bezsporne, ponadto dowód: przesłuchanie świadka W. O. k. 117v

W dniu 20 maja 2021 r., poszkodowana W. O. (1) zawarła z (...).C. we W. umowę najmu pojazdu zastępczego N. (...) o nr rej. (...). W umowie ustalono, że stawka czynszu za każdą rozpoczętą dobę wynajmu wynosi 240 zł. + vat.

bezsporne, ponadto dowód umowa k. 11

Szkoda do pozwanego towarzystwa ubezpieczeń zgłoszona została telefonicznie przez poszkodowaną W. O. (1). Ubezpieczyciel. poinformował zarówno poszkodowaną jak i powoda o możliwości najmu samochodu zastępczego zorganizowanego przez ubezpieczyciela, wskazując wysokość akceptowanej stawki, za wynajęcie samochodu w kwocie 57 zł. Jednocześnie wskazał, iż w przypadku wyboru samochodu zastępczego z innej firmy, ubezpieczyciel zweryfikuje okres wynajmu oraz wysokość stawki.

Poszkodowana nie skorzystała z oferty pozwanego Towarzystwa (...). Korzystał z samochodu zastępczego otrzymanego od powoda, albowiem skontaktowała się z nią firma powódki i podstawiła samochód zastępczy.

bezsporne, ponadto dowód: e-mail k. 50 51,52, ponadto dowód: przesłuchanie świadka W. O. k. 117v-118

Samochód zastępczy został dostarczony w dniu 20 maja 2021 r. Poszkodowana informowała przedstawiciela powódki, że auto było przyprowadzone nie tej klasy co chciała, niż to które zostało uszkodzone i prosiła o odebranie pojazdu. W związku z obawami aby jeździć takim samochodem, jeździła nim tylko 3 dni. W. O. (1) bała jeździć autem zastępczym, ponieważ był nowszy i wyższej klasy niż jej samochód. Po rozmowie z przedstawicielem firmy, zgłosiła telefonicznie aby samochód został odebrany. Uzyskała informację, że ma jeździć do czasu jak samochód zostanie odebrany, jak będzie kierowca to przyjedzie. Po tygodniu po kierowcę musiała jechać na dworzec kolejowy i go przywieźć. Kierowa przywiózł dokumenty in blanco, telefonicznie poszkodowana poinformowała, że nie ma żadnych danych w dokumentach, w związku z czym miała obawy ich podpisania, ostatecznie podpisała czysty formularz upoważnienia do rozliczenia szkody oraz formularz umowy cesji wierzytelności

bezsporne, ponadto dowód: przesłuchanie świadka W. O. k. 117v-118

W piśmie z dnia 12 listopada 2021 r. pozwany poinformował powódkę, że przyznano odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia OC za pojazd zastępczy w wysokości 841,32 zł. brutto, która to kwota stanowi zwrot uzasadnionych kosztów najmu pojazdu zastępczego. Podniesiono że poszkodowany naruszył obowiązek minimalizacji szkody wynajmując pojazd we własnym zakresie po wyższych kosztach, niż oferta pozwanego, który daje poszkodowanym możliwość bezgotówkowego najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem podmiotu współpracującego, z czego poszkodowany nie skorzystał, pomimo przekazanej mu informacji.

W związku z powyższym dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego została zweryfikowana do wskazanej w przedstawionej przez (...) ofercie dla klasy pojazdu uszkodzonego tj 57 zł. netto/ za dobę.

bezsporne, ponadto dowód pismo k. 16

W dniu 3 listopada 2021 r. P..com, we W. wystawił fakturę VAT nr 119/RPC2021 na łączną kwotę 3.788,40 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego obejmującego 12 dni najmu (3.542,40 zł), ryczałt za podstawienie auta do klienta (123 zł.) oraz odbiór auta od klienta (123 zł.). W fakturze określono wysokość stawki za każdą rozpoczętą dobę wynajmu na kwotę 240 zł netto. Przedmiotową fakturę powód przedstawił pozwanemu towarzystwu ubezpieczeń. Po jej zweryfikowaniu pod względem zasadności pozwany uwzględnił refundację kosztów wynajmu pojazdu zastępczego w kwocie 841,32 zł.

bezsporne, ponadto dowód: faktura k. 15

W dniu 20 maja 2021 r., poszkodowana W. O. (1) zawarła z powódką J. S., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...).C. we W. umowę cesji wierzytelności, zgodnie z którą przelała na jej rzecz wierzytelność stanowiącą prawo do zwrotu kosztów z tytułu najmu pojazdu zastępczego oraz wszelkich kosztów związanych z obsługą, w tym w szczególności: kosztów podstawienia, odbioru, obsługi po godzinach pracy oraz obsługi w soboty, niedzielę i święta w związku ze szkodą komunikacyjna z dnia 14 maja 2021 r.

bezsporne, ponadto d owód: umowa k. 18

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo w niniejszej sprawie nie zasługiwało na uwzględnienie. Co do zasady stan faktyczny był bezsporny pomiędzy stronami. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa, kwestionował wartość stawki dobowej za najem pojazdu zastępczego. Podnosił, że poszkodowana miała ofertę samochodu zastępczego z korzystniejszą, tańszą propozycją najmu.

Bezsporna w sprawie była także odpowiedzialność pozwanego za skutki kolizji drogowej, w której uszkodzony został przedmiotowy pojazd, którego właścicielem była W. O. (1). Niewątpliwie zaciągnięcie przez poszkodowanego zobowiązania do zapłaty czynszu najmu pojazdu zastępczego stanowi szkodę w rozumieniu art. 361 § 2 k.c., pozostającą w związku przyczynowym z kolizją drogową. Odpowiedzialność bezpośredniego sprawcy szkody wynika z art. 436 § 2 k.c., natomiast odpowiedzialność pozwanego ma charakter akcesoryjny na podstawie zawartej ze sprawcą zdarzenia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych (art. 822 § 1 i 4 k.c.). Odpowiedzialność swoją pozwany uznał już w postępowaniu likwidacyjnym, w którym wypłacił puszkowanej kwotę 841,32 zł tytułem odszkodowania za najem samochodu zastępczego.

W ocenie Sądu powódka była legitymowana czynnie do wystąpienia z przedmiotowym roszczeniem. Z materiału dowodowego wynika, że w dniu 31 maja 2021 r. poszkodowana zawarła z powódką umowę cesji wierzytelności, zgodnie z którą scedowała na nią roszczenia dotyczące odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów związanych z korzystaniem z samochodu zastępczego (dowód: umowa cesji k. 18). Umowa ta nie była kwestionowana przez pozwanego.

Podkreślić należy, ze strona pozwana nie kwestionowała potrzeby korzystania przez poszkodowaną z pojazdu zastępczego. Jej zastrzeżenia dotyczyły wyłącznie stawki czynszu, w oparciu o którą powódka wyliczyła przypadającą jej należność. W związku z powyższym sporna była okoliczność dotycząca stawki dziennej czynszu najmu pojazdu zastępczego. W tym miejscu wskazać należy, że powódka domagała się refundacji kosztów najmu pojazdu ostatecznie według stawki w wysokości 200 zł netto, którą zweryfikowała z kwoty 240 zł. netto , która była wskazana w kontrakcie i fakturze tj. 240 zł netto za dobę ( dowód: kontrakt k. 11, faktura k. 15).

W ocenie Sądu wysokość czynszu najmu należało jednak ustalić na poziomie wysokości wskazanym przez stronę pozwaną. Zgodzić się należy ze stroną powodową, że poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania oferty najtańszej i najkorzystniejszej. Wskazać jednak należy, że widoczna jest w ostatnim okresie tendencja organizowania przez ubezpieczycieli najmu pojazdu zastępczego, albowiem najem taki stał się w ostatnim czasie bardzo popularny. Podkreślić należy, że na poszkodowanym ciąży obowiązek minimalizacji szkody, obowiązek współdziałania wynikający z art. 354 k.c. Zgodnie z art. 354 § 1 k.c. dłużnik, którym jest w niniejszej sprawie ubezpieczyciel, powinien wykonywać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadami współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje – także w sposób im odpowiadający. Natomiast § 2 ww. przepisu stanowi, że w taki sam sposób wierzyciel, którym w niniejszej sprawie jest pokrzywdzony, powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zauważyć należy, że ubezpieczyciel nie może ponosić odpowiedzialności za działanie poszkodowanego. Podkreślić należy, iż wyrównaniu podlegają jedynie ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego (por. uchwałę SN z 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11). W tej kategorii mieszczą się rzeczywiście poniesione koszty na najem auta o tych samych lub zbliżonych parametrach, co uszkodzony samochód (w związku z szeregowaniem samochodów według ich typów, wyznacznikiem w tym zakresie jest sklasyfikowanie obu pojazdów w tym samym segmencie), choćby nawet były wyższe, niż skalkulowane według średnich stawek obowiązujących na rynku lokalnym (por. uchwałę SN z 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03); ze względu na to, że odszkodowanie nie powinno stanowić źródła przysporzenia, w przypadku najmu auta o wyższym standardzie, rekompensacie nie podlega różnica pomiędzy przewidzianym dla niego czynszem najmu a czynszem właściwym dla auta podobnego do uszkodzonego.

W ocenie Sądu złożenie propozycji zorganizowania najmu i nieskorzystanie z niej przez poszkodowanego bez uzasadnionej podstawy powoduje, że takie postępowanie jest traktowane jako przyczynianie się do powiększania szkody. Ciężar dowodu wykazania, że propozycja była złożona i do poszkodowanego dotarła, obciąża ubezpieczyciela. Pozwany wykazał ten fakt, m.in. formularzem zgłoszenia szkody jak i wydrukiem pisma skierowanego do poszkodowanego, w którym przedstawiono propozycję najmu i wskazano stawkę, do której ewentualny najem z innego źródła będzie weryfikowany ( dowód: wydruk e-mail k. 51-53, pismo k. 54 ). Poszkodowany miał prawo skorzystać z najmu pojazdu zastępczego z wybranej przez siebie wypożyczalni, niemniej jednak okoliczność ta nie powinna obciążać ubezpieczyciela, który proponował poszkodowanemu najem za swoim pośrednictwem. Strony umowy najmu powinny dostosować w takiej sytuacji stawkę najmu do stawek akceptowalnych przez pozwanego, za które sam taki najem mógłby zorganizować poszkodowanemu. W związku z powyższym strona pozwana wykazała, że proponowała poszkodowanej najem pojazdu. Z przedmiotowych ww. dokumentów wynika wprost, że ubezpieczyciel zaproponował poszkodowanemu wynajem pojazdu zastępczego i wskazał stawkę, do której będzie zweryfikowany najem w innej firmie. Niewątpliwe ta okoliczność ma istotne znaczenie dla oceny zasadności dochodzonego odszkodowania w tym zakresie. Podkreślić należy, ze powódka podstawiła samochód zastępczy poszkodowanej nie w tej klasie jak samochód uszkodzony. W. O. (1) jeździła tym samochodem jedynie 3 dni i prosiła aby go odebrać. Ubezpieczyciel nie może ponosić konsekwencji, że z niewiadomych przyczyn powódka odebrała pojazd dopiero po ok. 9 dniach od dnia zgłoszenia konieczności odebrania pojazdu. Powyższa okoliczność wynika z zeznań świadka W. O. (1), które nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a w ocenie Sądu były logiczne, spójne i brak było podstaw aby odmówić im wiary

Podkreślić należy, że również Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie – jak słusznie zauważa pozwany - stwierdził, że poszkodowany nie jest wprawdzie związany propozycją najmu pojazdu zastępczego złożoną przez ubezpieczyciela, jednakże korzystając z usług podmiotu, którego stawki są wyższe niż uznawane przez ubezpieczyciela naraża się na ryzyko nieodzyskania wszystkich kosztów poniesionych tytułem najmu pojazdu zastępczego ( uchwała Sądu Najwyższego z 24.08.2018 r., III CZP 20/17). W przypadku szkody, na której wysokość poszkodowany ma wpływ, ma on obowiązek współdziałania z ubezpieczycielem w celu jej minimalizacji nawet kosztem drobnych niedogodności o charakterze niemajątkowym. Brak też jest jakichkolwiek podstaw aby uznać, że pozwany nie miał możliwości wynajęcia pojazdu na warunkach przedstawionych w swojej propozycji.

W związku powyższym Sąd, dokonując rozstrzygnięcia niniejszej sprawy ustalił, że stawka za dobę najmu pojazdu zastępczego, której domaga się powód w kwocie 200 zł netto nie jest stawką zasadną w niniejszej sprawie i zasadnym jest przyjęcie stawki proponowanej przez pozwanego. Zasadnym jest zatem przyjęcie, że pozwany wywiązał się ze swojego zobowiązania w momencie wypłaty powodowi odszkodowania z tego tytułu w łącznej kwocie 841,32 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 362 k.c. oddalił powództwo w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. i § 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy, ustalając, że powód ponosi koszty w całości, czyli w zakresie, w jakim przegrał sprawę. Na mocy art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do kosztów niezbędnych po stronie pozwanej zaliczono: opłatę skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł i koszty zastępstwa procesowego - zgodnie z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265) – w kwocie 900,00, zł, którą to łączną kwotę 917,00 zł wraz z odsetkami Sąd od powoda na rzecz pozwanej zasądził w punkcie 2 wyroku.