Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Anna Wołujewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Joanna Mucha

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2019 roku w Człuchowie

na rozprawie sprawy z powództwa S. (...) z siedzibą w G.

przeciwko A. O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. O. na rzecz powoda S. (...) z siedzibą w G. kwotę 18.705,32zł (osiemnaście tysięcy siedemset pięć złotych trzydzieści dwa grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 10 grudnia 2018 roku do dnia 31 maja 2019 roku,

2.  należność zasądzoną w punkcie 1 (pierwszym) wyroku wraz z odsetkami, tj. kwotę 19.939,36zł (dziewiętnaście tysięcy dziewięćset trzydzieści dziewięć złotych trzydzieści sześć groszy) rozkłada na 80 miesięcznych rat, 79 rat w wysokości 250zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) każda rata i ostatnia 80 rata w wysokości 189,36zł (sto osiemdziesiąt dziewięć złotych trzydzieści sześć groszy), płatnych do 15-tego dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca następnego od tego, w którym niniejszy wyrok się uprawomocni, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wysokości 7% w razie nieuiszczenia poszczególnych rat w terminie, od dnia wymagalności każdej raty do dnia zapłaty, a w razie zmiany odsetek ustawowych za opóźnienie z tymi odsetkami,

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

4.  nie obciąża pozwanego A. O. kosztami procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 56/19 upr.

UZASADNIENIE

Powód S. (...) z siedzibą w G. wniosła przeciwko A. O. pozew o zapłatę kwoty 18.705,32 zł oraz o zasądzenie kosztów procesu – do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 20 marca 2017 roku pozwany zawarł z powodem umowę pożyczki w kwocie 22000 zł., z której się nie wywiązał, w związku z czym umowa została wypowiedziana. Powód podkreślił, iż na dochodzoną pozwem kwotę składa się: 17.316,93 zł. tytułem niespłaconego kapitału pożyczki, kwota 542,80 zł tytułem skapitalizowanych odsetek naliczonych do dnia wniesienia pozwu (niezapłaconych odsetek za opóźnienie naliczonych w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki lub jej raty), 845,59 zł. tytułem niezapłaconych odsetek zwykłych umownych naliczonych do dnia postawienia pożyczki w stan wymagalności.

W dniu 7 stycznia 2019 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2310051/18 Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny przekazał rozpoznanie niniejszej sprawy Sądowi Rejonowemu w Człuchowie.

Pozwany na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2019 r. przyznał, ze kredyt został udzielony na jego dane, a roszczenie co do zasady jest zasadne. Wyjaśnił również, ze jest osobą pokrzywdzoną, albowiem pośrednik finansowy go oszukał, w związku z czym było złożone zawiadomienie na Policji w G., a sprawa jest w toku. Przyznał, ze uzyskał pieniądze, po podpisaniu przedmiotowej umowy. Potwierdził również, ze nie spłacił kredytu, albowiem kredyt ten po miesiącu miał być zamknięty przez pośrednika. Wyjaśnił, że jego koleżanka miała wziętą pożyczkę, nie mogła podpisać innej umowy kredytowej i pośrednik polecił jej aby znalazła 2-3 znajomych, którzy by wzięli kredyt na siebie. To koleżanka namówiła go aby wziął pieniądze i przekazał je pośrednikowi, który miał je przekazać dalej. Według pozwanego pośrednik miał zapłacić za koleżankę. Na początku raty były spłacane regularnie. Raty miał spłacać pośrednik. Pozwany przyznał, ze wie, ze według prawa to on powinienem zwrócić te pieniądze, ale nie jest w stanie tego zrobić. Poinformował również, ze w późniejszym czasie ustalił, ze pośrednik oszukał około 100 osób, w związku z czym w G. toczy się przeciwko niemu postepowanie karne. Wyjaśnił również, ze pośrednik był niezależny i nie był on związany ze S. (...), albowiem to nie był pracownik powoda.

Pozwany przyznał, że wziął również kredyty w dwóch bankach i uzyskane środki finansowe także dał pośrednikowi. Podkreślał, że w stosunku do niego nie toczą się żadne postępowania egzekucyjne, albowiem wcześniej nie miał innej sprawy. Poinformował również, ze pracuje w hotelu, jest kelnerem i ma dochód 2.400zł na rękę. Wynajmuje kawalerkę, mieszka sam, z tytułu najmu płaci 1.400zł najmu oprócz tego płaci za prąd, wodę, Internet, telefon, bilety komunikacyjne do pracy - to jest koszt około 300zł. Wyjaśnił również, ze pozostałe kredyty zostały przeze niego w części spłacone. Podkreślał, że wie, że powinien zapłacić należności dochodzone pozwem, ale nie ma z czego. Wskazał również, ze z własnych oszczędności próbował te raty zapłacić. W T. (...) udało mu się spłacić zaległe raty. Wnosił aby Sąd rozłożył mu należność na raty w wysokości 200-300zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. O. na prośbę koleżanki i po namowie pośrednika finansowego zawarł kilka umów kredytowych aby pomóc znajomej. Zgodnie z ww. porozumieniem koleżanka - przy pomocy pośrednika finansowego – miała, po uzyskaniu środków finansowych, spłacić zadłużenie zaciągnięte na nazwisko pozwanego. Po namowie koleżanki pozwany uzyskane pieniądze przekazywał pośrednikowi, który miał załatwić wszelkie formalności.

bezsporne

W związku z powyższymi uzgodnieniami pozwany złożył wniosek o kredyt m.in. u powoda. W dniu 20 marca 2017 roku S. (...) z siedziba w G. udzieliła pozwanemu A. O. pożyczki na dowolny cel konsumpcyjny w łącznej wysokości 22.000 zł. na okres od 20 marca 2017 r. do dnia 20 marca 2021 r. Szacunkowo całkowity koszt pożyczki ustalono na kwotę 9.899,44 zł., a wartość odsetek na kwotę 4.538,69 zł., prowizję na 3.080 zł. Środki finansowe uzyskane z kredytu pozwany przekazał pośrednikowi finansowemu.

bezsporne ponadto to dowód: umowa o kredyt gotówkowy z dnia 20.03.20017 r k. 15-17 regulamin k. 18-21

Pozwany pomimo swojego zobowiązania wobec powoda, wynikającego z umowy, nie regulował rat pożyczki w ustalonych terminach. Także znajoma pozwanego nie spłacała zadłużenia. Powód wzywał pozwanego do zapłaty powstałych zadłużeń

bezsporne, ponadto dowód: wezwanie k. 25-219 zestawienie wpłat k. 29-30

W stosunku do znajomej pozwanego jak i pośrednika finansowego Komenda Miejsca Policji w G. Wydział d/w z Przestępczością Gospodarczą i Korupcją prowadzi śledztwo dotyczące doprowadzenia , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wielu osób, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem tj o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. Z art. 297 § 1 k.k. W postępowaniu tym status osoby pokrzywdzonej ma również pozwany.

bezsporne, ponadto informacja k. 50

Pozwany pracuje w hotelu, jest kelnerem, ma dochód 2.400zł na rękę. Wynajmuje kawalerkę, mieszka sam, z tytułu najmu płaci 1.400zł, ponosi również opłaty za prąd, wodę, Internet, telefon, bilety komunikacyjne do pracy – około 300zł. miesięcznie. Na prośbę koleżanki zawarł również inne umowy kredytowe, które zostały przeze niego w części spłacone.

bezsporne, ponadto dowód: wniosek k. 48v-49, pismo k. 64,

Wobec braku spłaty rat powód pismem z dnia 23 sierpnia 2018 r. wypowiedział pozwanemu umowę pożyczki.

bezsporne, ponadto dowód: pismo k. 23-24

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie stan faktyczny był bezsporny. Pozwany uznał powództwo nie kwestionując faktu, iż zawarł umowę opisaną w pozwie. Przyznał, iż nie wywiązał się z zaciągniętego zobowiązania, podkreślając, że został oszukany przez koleżankę i pośrednika finansowego, albowiem to koleżanka miała spłacić przedmiotową pożyczkę, albowiem na jej prośbę ją wziął i ona z niej skorzystała.

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości.Za „fakty przyznane" rozumie się w nauce i praktyce fakty twierdzone przez jedną stronę i potwierdzone, jako zgodne z prawdą, przez stronę przeciwną w drodze wyraźnego oświadczenia wiedzy (przyznania) złożonego w toku (w każdym stadium) postępowania. Podkreślić należy, ze pozwany uznał powództwo. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o dowody przedstawione przez powoda oraz oświadczenie pozwanego, należało uwzględnić żądanie powoda w całości, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 18.705,32 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych z opóźnienie od dnia 10 grudnia 2018 r. do dnia 31 maja 2019 r.

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Takie wypadki zachodzą, jeżeli ze względu na stan majątkowy, rodzinny, zdrowotny spełnienie świadczenia przez pozwanego niezwłoczne lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione albo narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (vide: A. Jakubecki, Komentarz do art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego, Lex Omega). Rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat ( uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego - zasada prawna z dnia 22 września 1970 roku, III PZP 11/70, OSNC 1971, nr 4, poz. 61).

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, zasądzone roszczenie na mocy art. 320 k.p.c. należało rozłożyć na raty, z uwagi na sytuację materialną i osobistą pozwanego. Niezastosowanie w tym wypadku przepisu art. 320 k.p.c. mogłoby narazić jego na niepowetowaną szkodę.

Zauważyć należy, że brak spłaty zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy spowodowane było faktem, ze pozwany został oszukany przez znajomą. Przez swoja naiwność musi spłacać środki finansowe z których nie skorzystał. Przyznawał jednak, że zdaje sobie sprawę z konsekwencji, ze to on musi spłacić zadłużenie. A. O. pracuje w hotelu, jest kelnerem, ma dochód 2.400zł na rękę. Wynajmuje kawalerkę, mieszka sam, z tytułu najmu płaci 1.400zł, ponosi również opłaty za prąd, wodę, Internet, telefon, bilety komunikacyjne do pracy – około 300zł. Strona powodowa nie zakwestionowała twierdzeń pozwanego.

Sąd odstąpił również od obciążenia pozwanego kosztami procesu.

Zgodnie z treścią art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przepis ten ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu. Jest rozwiązaniem szczególnym, niepodlegającym wykładni rozszerzającej, wykluczającym stosowanie wszelkich uogólnień, wymagającym do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Nie konkretyzuje on pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawia ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi ( porów. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1973 r., II CZ 210/73, LEX nr 7366). Sąd bierze pod uwagę przesłanki związane z samym przebiegiem postępowania oraz dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony.

Sąd, biorąc pod uwagę, że pozwany uznał powództwo na pierwszej rozprawie oraz uwzględniając jego stan majątkowy, odstąpił od obciążenia go kosztami procesu.