Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Anna Wołujewicz
Protokolant:	p.o. protokolanta sądowego Daria Kowalczyk

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2023 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) z siedzibą w W.

przeciwko Ł. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Ł. K. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 4.708 zł (cztery tysiące siedemset osiem złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot:

a)  783 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote) od dnia 8 lutego 2022 r. do dnia zapłaty,

b)  783 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote) od dnia 8 marca 2022 r. do dnia zapłaty,

c)  783 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote) od dnia 6 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty,

d)  783 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote) od dnia 6 maja 2022 r. do dnia zapłaty,

e)  783 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote) od dnia 7 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty,

f)  783 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote) od dnia 6 lipca 2022 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego Ł. K. na rzecz powoda (...) z siedzibą w W. kwotę 1407,40 zł (tysiąc czterysta siedem złotych czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 59/23

UZASADNIENIE

Powód (...) z siedzibą w W. wniósł przeciwko pozwanemu Ł. K. pozew o zapłatę 4.708 zł. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od poszczególnych kwot po 783 zł. od dnia 8 lutego 2022 r., od dnia 8 marca 2022 r. od dnia 6 kwietnia 2022 r., od dnia 6 maja 2022 r., od dnia 7 czerwca 2022 r. od dnia 6 lipca 2022 r. do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu wyjaśnił, że jest niepubliczną szkołą wyższą wpisaną do ewidencji uczelni niepublicznych prowadzonych przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nr 95, zgodnie z art. 37 ust 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz statutu szkoły. Wskazano również, że powód prowadzi studia w formie studiów stacjonarnych lub niestacjonarnych, na poziomie studiów pierwszego stopnia, drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich, o profilu praktycznym lub ogólnoakademickim , a także studia podyplomowe i inne formy kształcenia oraz organizuje kształcenie w szkole doktorskiej. Podkreślono, że art. 80 ust 2 prawa o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z § 21 ust 3 pkt 5 statutu dyrektor generalny określa szczegółowe zasady pobierania i wysokości opłat wnoszonych przez studentów, osób ubiegających się o przyjęcie na studia w Uczelni oraz uczestników innych form kształcenia prowadzonych przez uczelnię. Powód wyjaśnił, że zawarł z pozwanym umowę o warunkach odpłatności za studia wyższe, zgodnie z którą pozwany jest zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda określonych w umowie opłat związanych ze studiami. Zgodnie z umową pozwany jest zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda opłat z tytułu umowy w łącznej kwocie 4.708 zł. wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Pomimo wezwania pozwanego do zapłaty, nie uregulował on zaległości. W związku z powyższym uczelnia przekazała sprawę do windykacji sądowej Kancelarii (...) spółka komandytowa z siedzibą w P., która wysłał do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty, jednakże nie uregulował on zaległej należności.

W odpowiedzi na pozew pozwany o oddalenie powództwa w całości, zakwestionował powództwo zarówno co do zasady jak i wysokości, a umowę zwartą z Uczelnią traktuje jako nieobowiązującą. Wskazał, że Uczelnia zmieniła miejsce świadczenia nauczania przenosząc ją do innego miasta z P. do W., a on nie podpisał aneksu do umowy oraz nie zatwierdził tej zmiany. Zakwestionował zasadność roszczeń, albowiem uczelnia nie wywiązała się z zawartej umowy, podkreślił, że uczelnia nigdy nie chciała rozwiązać płatności polubownie albowiem nie otrzymał żadnego pisma drogą elektroniczną, wiec zakwestionował argument podany w pozwie.

W piśmie procesowym z dnia 20 września 2023 r. powód wskazał, że poza sporem pozostaje fakt, ze strony związane były umową z dnia 7 października 2017 r. w ramach której powód zobowiązał się świadczyć usługi w postaci nauki zaś pozwany zobowiązany był do wnoszenia opłat za studia zgodnie z ustaloną opłatą tytułem czesnego. Bezsporny jest również fakt, że pozwany złożył rezygnację dnia 30 września 2021 r. na skutek której został skreślony z listy studentów. Powód wskazał również, że wzywał pozwanego do zapłaty, jednakże pozwany błędnie interpretuje iż należności dochodzone pozwem stanowią opłatę tytułem czesnego za okres po złożeniu przez niego rezygnacji. Podkreślono, że strona pozwana całkowicie pomija fakt, ze w dniu 29 października 2017 r. złożyła wniosek o odroczenie terminu płatności 50 % opłat za studia (procedura kredytowania studiów). Wniosek został rozpatrzony pozytywnie, a strony zawarły aneks do umowy o odpłatności za studia w ramach której pozwany zobligowany był do zapłaty jedynie 50 % czesnego (co miesiąc) w roku akademickim a pozostałe 50 % za studia zostało odroczonych. Podkreślono, że zgodnie z § 1 ust 4 aneksu w przypadku skreślenia z listy studentów (również na skutek rezygnacji) data rozpoczęcia spłaty pozostałych 50 % rozpoczyna biec od dnia w której decyzja o skreśleniu stała się ostateczna. Powód wyjaśnił, ze niniejszym pozwem dochodzi pozostałej części 50% opłaty tytułem czesnego za rok akademicki 2017/2018 w którym pozwany był czynnym studentem i uczestniczył w zajęciach oraz 10 zł za monit.

Pozwany nie zakwestionował okoliczności przedstawionych przez powoda w ww. piśmie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 października 2017 r. powód (...) z siedzibą w W. oraz pozwany Ł. K. zawarli umowę w ramach której powód zobowiązał się świadczyć usługi w postaci nauki a pozwany zobowiązany był do wnoszenia opłat za studia zgodnie z ustaloną opłatą tytułem czesnego.

bezsporne, ankieta k. 14, umowa k. 15- 16

W dniu 29 października 2017 r. pozwany złożył wniosek o odroczenie terminu płatności 50 % opłat za studia (procedura kredytowania studiów). Wniosek został rozpatrzony pozytywnie, a ww. strony zawarły aneks do umowy o odpłatności za studia w ramach której pozwany zobligowany był do zapłaty jedynie 50 % czesnego (co miesiąc) w roku akademickim tj po 783 zł. miesięcznie a pozostałe 50 % 10 rat tj 783 zł. miesięcznie za studia zostało odroczonych. Zgodnie z § 1 ust 4 aneksu w przypadku skreślenia z listy studentów (również na skutek rezygnacji) data rozpoczęcia spłaty pozostałych 50 % rozpoczyna biec od dnia w której decyzja o skreśleniu stała się ostateczna.

bezsporne, ponadto dowód: wniosek o odroczenie terminu płatności k. 17-19, k. 80-82, harmonogram k. 83

W roku akademickim 2017/2018 pozwany Ł. K. był czynnym studentem i uczestniczył w zajęciach. Od 2020 r. miejsce prowadzenia zajęć na kierunku, na który uczęszczał pozwany zostało przeniesione z P. do W.. W dniu 30 września 2021 r. złożył rezygnację na skutek której został skreślony z listy studentów.

bezsporne, ponadto e-mail k. 51, oferta k. 53

Powód wzywał pozwanego do zapłaty pozostałej części 50% opłaty tytułem czesnego za rok akademicki 2017/2018, jednakże pozwany nie uregulował należności

bezsporne, ponadto e-mail k. 51,

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie w zasadzie bezsporny był stan faktyczny. Pozwany Ł. K. nie kwestionował, że był studentem (...) w Wydziale Zamiejscowym w P. i zgodnie z umową z dnia 7 października 2017 r, zmienionej aneksem z dnia 31 października 2017 r. miał ponosić czesne w ratach do czasu skreślania z listy studentów. Pozwany nie kwestionował braku wpłat, wysokości ani terminów wymagalności opłat dochodzonych pozwem. Podniósł zarzut, ze powód dochodzi należności za okres gdy nie korzystał z nauczania organizowanego przez powoda tj za czas w którym pozwany faktycznie nie uczestniczył w zajęciach z winy powoda. Na zarzut pozwanego powód wyjaśnił w piśmie z dnia 20 września 2023 r., że przedmiotowym pozwem dochodzi kredytowanej części 50% opłaty tytułem czesnego za rok akademicki 2017/2018 w którym pozwany był czynnym studentem i uczestniczył w zajęciach. Okoliczności tych pozwany nie zakwestionował, w związku z czym na mocy art. 230 k.p.c. należało uznać je za przyznane. Okolicznością bezsporną był również fakt, ze od 2020 r. miejsce prowadzenia zajęć na kierunku, na który uczęszczał pozwany, zostało przeniesione z P. do W..

W ocenie Sądu powództwo w niniejszej sprawie zasługuje na uwzględnienie, a roszczenia powoda wynikają z umowy o warunkach odpłatności za studia zawartej w dniu 7 października 2017 r., zmienionej aneksem z dnia 31 października 2017 r. Powód wyjaśnił, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się kwoty rat, należne zgodnie z ww. umową za rok akademicki 2017/2018, które nie zostały przez pozwanego uiszczone w ustalonych terminach, a których termin uiszczenia został odroczony do czasu m.in. skreślenia z listy studentów. Bezsporna jest również okoliczność, że na wiosek pozwanego z dnia 30 września 2021 r. został on skreślony z listy studentów. Pozwany nie przedłożył żadnego dowodu, aby należności, co do których odroczony był termin płatności za rok akademicki 2017/2018 były przez niego uiszczone. Nie twierdził również, że w roku akademickim 2017/2018 nie uczestniczył w zajęciach z winy powoda.

Stosunek prawny łączący powoda oraz pozwanego należało uznać za umowę o świadczenie usług edukacyjnych, odpowiadającą regulacji ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Ww. ustawa określała warunki odpłatności za studia oraz inne zobowiązania stron tej umowy z tytułu studiów, w których udział zgłosił pozwany. Warunki pobierania opłat związanych z odbywaniem studiów, oraz opłat za usługi edukacyjne, a także wysokość tych opłat określała umowa z dnia 7 października 2017 r, zmieniona aneksem z dnia 29 października 2017 r.

W niniejszej sprawie biorąc pod uwagę dowody zebrane w sprawie tj umowę, wniosek w przedmiocie odroczenia terminu płatności oraz decyzję o jego uwzględnieniu, brak jakichkolwiek przeciwnych dowodów i twierdzeń strony pozwanej, pozew należało uwzględnić w całości. Pozwany w jakikolwiek sposób nie wykazał aby w roku akademickim 2017/2018 nie uczestniczył w zajęciach z winy powoda. Biorąc pod uwagę, ze pozwany pobierał naukę u powoda, to tym samym spoczywał na nim obowiązek ponoszenia wszelkich opłat. W ocenie Sądu, do chwili skreślenia z listy studentów pozwany był zobowiązany do ponoszenia wszelkich opłat związanych ze studiami, a biorąc pod uwagę, ze termin 10 rat dotyczących opłat za rok akademicki 2017/2018 zostały w 50 % odroczone, powództwo w niniejszej sprawie należało uwzględnić w całości. Sąd uwzględnił również, że powód wzywał pozwanego do zapłaty pozostałej części 50% opłaty tytułem czesnego za rok akademicki 2017/2018, co potwierdził sam pozwany w e-mailu k. 51, w związku z czym uwzględnił również opłatę za monit w wysokości 10 zł.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Na zasądzoną kwotę 1407 zł składała się opłata od pozwu 400 zł., wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego w wysokości 900 zł. oraz zwrot opłaty od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.