Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2023 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Anna Wołujewicz
Protokolant:	p.o. protokolanta sądowego Daria Kowalczyk

po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2023 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Jawna z siedzibą w O.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda (...) Spółka Jawna z siedzibą w O. na rzecz pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 287 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 375/23 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Jawna w O., reprezentowany przez pełnomocnika zawodowego, wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) SA w W. kwoty 615 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 marca 2023 roku do dnia zapłaty a także o zasądzenie kosztów procesu.

Powód swoje roszczenie uzasadnił wskazując, że w dniu 15 lutego 2023r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzony został, należący do A. K., pojazd marki (...) o nr rej. (...), a sprawca kolizji był ubezpieczony w pozwanym towarzystwie. Wyjaśnił także, że legitymację czynną stanowi umowa cesji wierzytelności przenosząca uprawnienia do dochodzenia roszczeń przez powoda w zakresie odszkodowania za sporządzenie kalkulacji naprawy uszkodzonego pojazdu. Powód wystawił fakturę VAT za wykonanie oględzin oraz kalkulacji pojazdu uszkodzonego na kwotę 615 zł., a pozwany odmówił wypłaty odszkodowania w tym zakresie. Wyjaśnił również, ze wzywał pozwanego do zapłaty, jednak on odmówił refundacji pełnych kosztów, w związku z czym konieczne stało się wystąpienie z roszczeniem na drogę postępowania sądowego.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, wskazując brak podstaw do jego uwzględnienia. Przyznał, że ponosi odpowiedzialność jedynie za normalne następstwa szkody, pozostające z nią w adekwatnym związku przyczynowym. Zdaniem strony brak jest związku przyczynowego pomiędzy szkodą a kosztami sporządzonej kalkulacji, podkreślił, że stronie powodowej, działającej na podstawie i w granicach zawartej umowy cesji nie przysługuje roszczenie względem ubezpieczyciela z tytułu kosztów prywatnej ekspertyzy sporządzanej na zlecenie poszkodowanej dokonane w dniu sporządzenia umowy cesji wierzytelności. Pozwany powołał się na art. 361 k.c. wskazując, że szkoda obejmuje wszelkie celowe i uzasadnione wydatki poniesione przez poszkodowanego w celu jej naprawienia. Według strony powód nie udowodnił aby poniesione przez niego koszty prywatnej kalkulacji były celowe i ekonomicznie uzasadnione. Podkreślono, że dochodzone koszty ekspertyzy w sposób jednoznaczny zmierzają do zwiększenia rozmiaru dochodzonego odszkodowania. Pozwany zarzucił także stronie powodowej brak legitymacji procesowej. Wskazano, że umowa cesji należy do czynności prawnych przysparzających, a w konsekwencji również kauzalnych, a brak causy lub jej wadliwość skutkuje nieważnością umowy przelewu. Według strony powód przedstawił umowę cesji wierzytelności jednakże nie wykazał prawnej przyczyny przysporzenia. Strona zakwestionowała również żądanie o zapłatę odsetek ustawowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 kutego 2023 r. doszło do kolizji w której jej sprawca posiadał zawartą z pozwanym (...) SA z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Uszkodzeniu uległ samochód (...) o nr rej. (...), stanowiący własność A. K..

bezsporne

Poszkodowana zawiozła auto do powoda, w celu ustalenia zakresu szkody. W trakcie tych czynności powód oczekiwał na rzeczoznawcę z (...). Następnie pracownik powoda poinformował poszkodowaną, że koszt naprawy przewyższa szkodę całkowitą. W związku z powyższym zdecydowała się ona na odebranie odszkodowania z tytułu szkody całkowitej od pozwanego i odebranie samochodu. W dniu zlecenia dokonania oględzin powodowi poszkodowana otrzymała informacje, ze z tego tytułu nie będzie ponosiła żadnych kosztów. Poszkodowana osobiście nie kontaktowała się z firmą (...), ale otrzymała od nich informację, że pozwany uznał szkodę jako szkodę całkowitą. Z uwagi na fakt, ze zgadzała się ona z decyzją pozwanego, odebrała od powoda samochód i odszkodowanie od pozwanego.

bezsporne, ponadto dowód zeznania świadka A. K. protokół z dnia 8 grudnia 2023 r. 00:07:22, 00:10:57, 00:13:53

W dniu 16 marca 2023 r. powód wystawił fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 615 zł tytułem wykonania oględzin oraz kalkulacji ww. pojazdu.

bezsporne, ponadto dowód: faktura k. 18 , pismo k. 19

W dniu 16 marca 2023 r. poszkodowana zawarła z powodem umowę cesji wierzytelności, zgodnie z którą przelała na jego rzecz wierzytelność wobec (...) z tytułu szkody powstałej w ww. pojeździe, której elementem jest wynagrodzenie za oględziny auta uszkodzonego po weryfikacji w kwocie 615 zł.

dowód; umowa przelewu wierzytelności k. 17

Przedmiotową fakturę powód przedstawił pozwanemu towarzystwu ubezpieczeń. Po jej zweryfikowaniu pod względem zasadności pozwany jej nie uwzględnił.

bezsporne

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo w niniejszej sprawie nie zasługiwało na uwzględnienie. Co do zasady stan faktyczny był bezsporny pomiędzy stronami. Powód domagał się od pozwanego kwoty 615 zł. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, z tytułu należności związanych za wykonanie oględzin oraz kalkulacji pojazdu uszkodzonego, co do których nabył prawo na podstawie umowy cesji. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa, kwestionował zasadność roszczenia oraz legitymację czynną powoda.

Bezsporna w sprawie była odpowiedzialność pozwanego za skutki wypadku komunikacyjnego, w którym uszkodzony został pojazd (...) stanowiący własność A. K.. Pozwany podniósł jednak zarzut braku legitymacji powoda. W ocenie Sądu powód był legitymowany czynnie do wystąpienia z przedmiotowym roszczeniem. Z materiału dowodowego wynika, ze w dniu 16 marca 2023 r. poszkodowana zawarła z powodem umowę cesji wierzytelności zgodnie z którą scedowała na niego roszczenia dotyczące odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów związanych z oględzinami pojazdu (dowód: umowa cesji k. 17). Wskazać należy, ze przedmiotem przelewu jest każda wierzytelność, w tym jeszcze niewymagalna oraz wierzytelność przyszła, w tym warunkowa. Na możliwość przeniesienia wierzytelności w trybie cesji co do zasady nie wpływa sposób powstania tej wierzytelności. Zbywana wierzytelność musi być zindywidualizowana, skonkretyzowana ( por. wyr. z 5.11.1999 r. III CKN 423/98 , OSNC 2000, Nr 5, poz. 92). Jak podkreślił Sąd Najwyższy wystarczające jest, aby z treści stosunku prawnego wynikały kryteria umożliwiające określenie przelewanej wierzytelności. Stopień indywidualizacji powinien być wystarczający, aby ustalić, która wierzytelność i z jakiego stosunku prawnego jest przedmiotem cesji. Umowa cesji należy do czynności prawnych przysparzających, a zatem do jej skuteczności wymagane jest istnienie causy, a jej brak – co słusznie podniósł pozwany - skutkuje nieważnością umowy przelewu, jednakże nie sposób było przyjąć, iż takowa sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. W przedmiotowej umowie określono, że jej przedmiotem jest wierzytelność wobec (...) z tytułu szkody powstałej w ww. pojeździe, której elementem jest wynagrodzenie za oględziny auta uszkodzonego po weryfikacji w kwocie 615 zł. Jak wynika z materiału dowodowego poszkodowana zleciła wykonanie oględzin powodowi. W związku z powyższym w ocenie Sądu zarzut braku legitymacji jest bezzasadny.

Niewątpliwie zaciągnięcie przez poszkodowanego zobowiązania do zapłaty wynagrodzenia za sporządzenia kosztorysu może stanowić szkodę w rozumieniu art. 361 par. 2 k.c., pozostającą w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym. Sąd nie ma wątpliwości, że poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych może przysługiwać od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii (ekspertyzy) rzeczoznawcy, ale tylko wówczas jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania ( por. SN uchwała z dnia 2 września 2019 r., sygn. akt III CZP 99/18). Obowiązek wykazania takiej konieczności spoczywa na żądającym zwrotu takich kosztów (art. 6 k.c.), a więc w tym przypadku na powodzie. Sam fakt poniesienia kosztów nie przesądza automatycznie o tym, że zakład ubezpieczeń powinien je zwrócić. W związku z powyższym konieczne było wykazanie przez powoda, że koszty przedmiotowych oględzin były celowe i niezbędne, albowiem Sąd musiał w niniejszej sprawie ustalić, czy poniesienie tego wydatku było obiektywnie konieczne. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie dokonanie oględzin nie było konieczne do efektywnego dochodzenia przedmiotowego odszkodowania. Takiej okoliczności nie podnosił i nie wykazał powód. Bezsporna była okoliczność, że po zgłoszeniu szkody pozwany przystąpił do likwidacji szkody, dokonał oględzin i wyceny na podstawie których uznał przedmiotową szkodę jako szkodę całkowitą. Z decyzją ubezpieczyciela zgodziła się poszkodowana, która jak sama zeznała, nie było takiej decyzji (...) z którą by się nie zgodziła (dowód: zeznania świadka A. K. protokół z dnia 8 grudnia 2023 r. 00:13:53). W związku z powyższym poszkodowanej, która zleciła od razu oględziny powodowi, tylko dlatego, że jej zdaniem i zdaniem innych, są problemy z likwidacją szkody u tu tego ubezpieczyciela, nie przysługiwał zwrot przedmiotowych należności. W ocenie Sądu nie była ona uprawniona do otrzymania zwrotu poniesionych w związku z tym kosztów od ubezpieczyciela w ramach odszkodowania objętego ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej, albowiem nie były to koszty konieczne i uzasadnione, albowiem to pozwany ustalił w wyniku likwidacji szkody, że szkoda jest całkowita i z tą decyzją poszkodowana się zgodziła. Powód nie wykazał żadnych okoliczności, że sporządzenie kosztorysu było konieczne. W związku z powyższym na mocy art. 235 par 1 k.p.c., należało pominąć wniosek dowodowy w przedmiocie opinii biegłego z zakresu mechaniki samochodowej na okoliczność wykazania faktu czy stawka za wykonanie kalkulacji uszkodzonego pojazdu zastosowana w fakturze mieści się w granicach stosowanych na rynku lokalnym. Podkreślić należy, że dowód ten zmierzał jedynie do przedłużenia postępowania, dotyczył faktów bezspornych (wysokość tej stawki nie była kwestionowana przez pozwanego) i był nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy.

W związku z powyższym Sąd oddalił powództwo, a orzeczenie o kosztach w pkt 2 sentencji wyroku – oparł się na przepisie art. 98 k.p.c..