Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Sylwia Piasecka

Protokolant sekretarz sądowy Grażyna Pałubicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku

sprawy

z powództwa (...) sp. z o.o. w W.

przeciwko K. R.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego K. R. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w W. kwotę 498,18 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych osiemnaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 23 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty, a w razie zmiany ustawowych odsetek za opóźnienie – z tymi odsetkami,

2.  zasądza od pozwanego K. R. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w W. kwotę 167,00 zł (słownie: sto sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 509/16

UZASADNIENIE

Powód – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o zasądzenie od pozwanego K. R. kwoty 498,18 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwany zawarł umowę o warunkach odpłatności za studia z (...) Szkoła Wyższa, a jej przedmiotem było określenie odpłatności za studia i usługi edukacyjne. W tym celu pozwany złożył ślubowanie akademickie i zobowiązał się przestrzegać przepisów obowiązujących na uczelni, w tym regulaminu studiów, aktów statuujących warunki i terminy odpłatności za studia. Mimo przyjętego zobowiązania pozwany nie uregulował w całości należnych opłat, których terminy płatności zostały oznaczone w akcie prawnym ustalającym opłat. Pozwany decyzją z dnia 21 kwietnia 2009 roku został skreślony z listy studentów i do tego dnia zobowiązany był uiszczać opłaty za studia, posiadając status studenta.

Na podstawie umowy cesji wierzytelności powód nabył od (...) Szkoła Wyższa wierzytelność wobec pozwanego.

Pozwany dochodzi kwoty 260,00 złotych z tytułu raty opłaty czesnego i kwoty 238,18 złotych tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych. Powód podkreślił, że wielokrotnie podejmował próby zawarcia z pozwanym porozumienia co do spłaty zobowiązania, jednakże bezskutecznie.

Nakazem zapłaty z dnia 28 czerwca 2016 roku, wydanym w sprawie I Nc 577/16, Sąd Rejonowy w Człuchowie uwzględnił roszczenie powoda wobec pozwanego w całości.

Postanowieniem z dnia 5 września 2016 roku Sąd Rejonowy w Człuchowie uchylił nakaz zapłaty z dnia 28 czerwca 2016 roku wydany w postępowaniu upominawczy w sprawie I Nc 577/16 przez Sąd Rejonowy w Człuchowie w całości.

Postanowieniem z dnia 29 września 2016 roku, wydanym w sprawie I C 509/16, Sąd Rejonowy w Człuchowie zawiesił postepowania w sprawie.

Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2016 roku, wydanym w sprawie I C 509/16, Sąd Rejonowy w Człuchowie podjął zawieszone postepowanie w sprawie.

Na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku pozwany przyznał, że rozpoczął studia w 2005 roku i skończył w 2008 roku. Oświadczył nadto, że nie napisał pracy dyplomowej i nie zaliczył seminarium dyplomowego. Zakwestionował również zasadność dochodzonego roszczenia twierdząc, że zapłacił wszystko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na skutek złożonego przez pozwanego K. R. formularza rekrutacyjnego do Rektora Szkoły Wyższej w G. – (...), został on przyjęty na I semestr wyższych studiów zawodowych zaocznych, na kierunek europeistyka, specjalność bezpieczeństwo europejskie.

W dniu 17 września 2005 roku pozwany złożył ślubowanie i potwierdził odbiór indeksu i legitymacji studenckiej oraz został zapoznany z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy i nauki oraz ochrony przeciwpożarowej, zobowiązując się do ich przestrzegania w trakcie pobierania nauki.

Pozwany zapoznał się również z regulaminem uczelni.

bezsporne, nadto dowód: formularz k. 21 – 21v, informacja z dnia 16 września 2005 roku k. 22, ślubowanie i zaświadczenia k. 23, wyjaśnienia pozwanego 00:03:54 k. 107v.

Pozwany podjął studia na uczelni w 2005 roku i kontynuował je do czerwca 2008 roku. Opłaty za czesne regulował w systemie ratalnym.

Pozwany za I semestr uiścił sześć rat, w tym jedna w wysokości 410,00 złotych, a pozostałe pięć w wysokości po 360,00 złotych, za II semestr uiścił pięć rat każda po 360,00 złotych, w łącznej wysokości 1.800,00 złotych, za III semestr uiścił sześć rat, w tym jedna w wysokości 460,00 złotych, a pozostałe pięć w wysokości po 360,00 złotych, za IV semestr uiścił cztery raty, w tym jedna w wysokości 410,00 złotych, pozostałe dwie po 360,00 złotych i jedna w wysokości 365,00 złotych, za V semestr uiścił sześć rat każda po 370,00 złotych oraz za VI semestr uiścił cztery raty w łącznej wysokości 1.580,00 złotych, w tym dwie po 370,00 złotych i dwie po 420,00 złotych.

bezsporne, nadto dowód: wpłaty k. 106.

Pierwsza rata za VI semestr w wysokości 370,00 złotych powinna być uiszczona do dnia 15 lutego, druga rata w wysokości 370,00 złotych do dnia 15 marca, trzecia rata w wysokości 370,00 złotych do dnia 15 kwietnia, czwarta rata w wysokości 370,00 złotych do dnia 15 maja oraz piąta rata w wysokości 430,00 złotych do dnia 15 czerwca.

Wysokość opłaty za VI semestr na wydziale europeistyki, politologii i dziennikarstwa studiów niestacjonarnych w przypadku ratalnego uiszczania czesnego wynosiła kwotę 1.910,00 złotych, a w przypadku jednorazowego uiszczenia opłaty czesnego sumę 1.860,00 złotych.

bezsporne, nadto porównaj kserokopia załącznika nr 1 do Zarządzeniem nr (...) Rektor (...) – Szkoły Wyższej w G. z dnia 13 maja 2008 roku k. 51v.

W czerwcu 2008 roku pozwany K. R. zakończył studia albowiem wyjechał za granicę. Nie złożył on żadnego oświadczenia informującego uczelnię o nie przystąpieniu do obrony pracy dyplomowej, jak również nie powiadomił uczelni o zmianie adresu.

Decyzją Rektora z dnia 21 kwietnia 2009 roku pozwany został skreślony z listy studentów z powodu niespełnienia wymogów przewidzianych w planie studiów, to jest nieuzyskania zaliczenia z seminarium dyplomowego i niezaliczenia VI semestru w obowiązującym terminie do dnia 28 lutego 2009 roku.

Pozwany nie odwołał się od tej decyzji.

bezsporne, wyjaśnienia pozwanego 00:01:00 k. 107, 00:03:54 k. 107v, nadto dowód: decyzja z dnia 21 kwietnia 2009 roku k. 54.

Kwota nieopłaconego przez pozwanego czesnego za VI semestr 2008/2009 wynosiła 260,00 złotych.

dowód: rozliczenie z kontrahentem k. 50.

Umową sprzedaży wierzytelności nr (...) z dnia 25 września 2015 roku powód nabył wierzytelność wobec pozwanego z tytułu nieopłaconego czesnego.

bezsporne, nadto dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 25 września 2015 roku k. 55 – 55v, wyciąg k. 56.

Powód wzywał pozwanego do dobrowolnego uregulowania zadłużenia wraz z odsetkami ustawowymi naliczanymi od dnia wymagalności.

dowód: wezwanie do zapłaty k. 57 – 57v, dowód nadania przesyłki k. 58.

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie nie ulegał wątpliwości fakt zawarcia przez pozwanego umowy o świadczenie usług edukacyjnych z pierwotnym wierzycielem, albowiem pozwany potwierdził, że w 2005 roku rozpoczął studia na kierunku europeistyki, jak również, że nie napisał pracy dyplomowej i nie zaliczył seminarium dyplomowego, co było powodem skreślenia go z listy studentów. Zatem, skoro pozwany pobierał naukę u pozwanego, to w związku z tym wiązała spoczywał na nim obowiązek ponoszenia wszelkich opłat za studia zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca 2005 roku prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 2012.572 j. t.) oraz zgodnie z aktami prawnymi uczelni wewnętrznie obowiązującymi i to do chwili skreślenia go z listy studentów.

Powód twierdził, że na podstawie zawartej z uczelnią pozwanego umowy cesji (art. 510 § 1 k.c.) stał się wierzycielem pozwanego, w zakresie wierzytelności powstałych na skutek zawarcia, pomiędzy K. R. i (...) - Szkoły Wyższej z siedzibą w G., umowy o świadczenie usług edukacyjnych. Występując z przedmiotowym roszczeniem powód winien zatem wykazać jego wysokość, datę wymagalności oraz jego nabycie in concreto. W myśl przepisu art. 6 k. c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a strony są zobowiązane wskazywać dowody na stwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne (art. 232 § 1 k. p. c.).

Mając na względzie zgromadzony w toku sprawy materiał dowodowy roszczenie powoda należało uznać za uzasadnione.

Wprawdzie z wyjaśnień samego pozwanego, jak również przedłożonych przez niego dowodów wpłat wynika, że pozwany regulował opłaty za czesne w systemie ratalnym. Zauważyć jednak należy, że za VI semestr, którego dotyczy roszczenie powoda, pozwany uiścił jedynie cztery raty w łącznej wysokości 1.580,00 złotych, w tym dwie po 370,00 złotych i dwie po 420,00 złotych. Przy czym ostatnia rata jaka została uiszczona przez pozwanego za VI semestr nastąpiła w czerwcu 2008 roku, kiedy to pozwany jednocześnie podjął decyzję o przerwaniu studiów. Podkreślić przy tym należy, że pozwany nie wykazał w toku niniejszego procesu, aby o swojej decyzji powiadomił uczelnię, jak również aby uiszczona przez niego kwota w wysokości 1.580,00 złotych na poczet VI semestru była całą sumą ustaloną za ten okres. Tym bardziej, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że pozwany został skreślony z listy studentów dopiero w kwietniu 2009 roku z uwagi na nieuzyskanie zaliczenia z seminarium dyplomowego i niezaliczenie VI semestru w obowiązującym terminie do dnia 28 lutego 2009 roku. Natomiast dochodzona przez powoda kwota dotyczy części nieopłaconego czesnego, które miało być uregulowane do dnia 6 października 2008 roku, czyli kiedy pozwany był jeszcze studentem.

Zatem, w ocenie Sądu, do chwili skreślenia z listy studentów pozwany był zobowiązany do ponoszenia wszelkich opłat związanych ze studiami albowiem sam fakt niezaliczenia przez pozwanego seminarium dyplomowego i rezygnacja ze studiów w czerwcu 2008 roku absolutnie nie zwalniała go od ponoszenia całości opłaty za VI semestr.

Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 160 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym organizację i tok studiów oraz związane z nimi prawa i obowiązki studenta określa regulamin studiów, a studia w uczelni są prowadzone według planów studiów i programów nauczania. Ponadto w myśl art. 167 ust. 2 cytowanej ustawy datą ukończenia studiów jest data złożenia egzaminu dyplomowego, w przypadku kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego i weterynarii - data złożenia ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu, a w przypadku kierunku farmacja - data zaliczenia ostatniej, przewidzianej w planie studiów praktyki. Natomiast w przypadku tytułu zawodowego, to uzyskuje się z go z dniem zdania egzaminu dyplomowego, stwierdzającego ukończenie studiów na określonym kierunku, z którym wiąże się uzyskanie ustalonego tytułu zawodowego. Dopiero bowiem tytuł zawodowy (magistra lub równorzędny) uzyskany w szkole wyższej jest potwierdzeniem ukończenia studiów wyższych na określonym kierunku (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2008 roku, II SA/WA 100/08, Legalis).

Wobec powyższego, skoro pozwany nie kwestionował faktu pobierania nauki u poprzednika prawnego pozwanego, a z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pozwany nie uiścił całej opłaty tytułem czesnego za VI semestr 2008/2009 i zrezygnował z dalszego kontynuowania nauki bez powiadomienia o tym poprzednika prawnego powoda, to zasadnym było uwzględnić roszczenie powoda w zakresie kwoty 260,00 złotych.

Sąd uwzględnił również skapitalizowane odsetki ustawowe od kwoty 260,00 złotych w wysokości 238,18 złotych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 481 § 1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

O kosztach procesu Sad orzekł na mocy 98 § 1 i 3 kpc, który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

W przedmiotowej sprawie pozwany K. R. jest stroną przegrywająca proces, a zatem powinien on zwrócić powodowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony ponieść koszty niezbędne do celowego dochodzenia.

Na koszty procesu składa się opłata stała od pozwu w wysokości 30,00 złotych, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 złotych oraz wynagrodzenie dla profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego w wysokości 120,00 złotych zgodnie z treścią § 2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) w zw. § 21, który stanowi, ze do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.