Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Anna Wołujewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Joanna Mucha

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2018 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w R.

przeciwko W. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w R. kwotę 2.546,77zł (dwa tysiące pięćset czterdzieści sześć złotych siedemdziesiąt siedem groszy) wraz z odsetkami:

a)  ustawowymi w wysokości 13% od dnia 16 października 2013 roku do dnia 22 grudnia 2014 roku;

b)  ustawowymi w wysokości 8% od dnia 23 grudnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku;

c)  ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty, a w razie zmiany odsetek ustawowych za opóźnienie z tymi odsetkami

2.  zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w R. kwotę 717zł (siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 908/17

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w R. wniósł przeciwko pozwanemu W. K. pozew o zapłatę 2.546,77 zł. W uzasadnieniu wskazano, że powód jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostaw gazu płynnego oraz dzierżawy zbiorników na gaz płynny i w tym charakterze wpisany jest do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. W dniu 22 maja 2009 roku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powód zawarł z pozwanym umową licznikową nr (...) w przedmiocie dostaw gazu płynnego i użytkowania - stanowiącego własność powoda - zbiornika na gaz, której integralną częścią stosownie do jej treści pkt 2 i 12 były Ogólne Warunki Umów oraz załącznik pn. Zlecenie instalacji. W dniu 28 września 2009 roku strony aneksowały umowę w zakresie adresu zamieszkania pozwanego. W ramach zawartej umowy pozwany zobowiązał się do pokrywania całego swojego zapotrzebowania na gaz w przedsiębiorstwie powoda oraz regulowania co miesiąc opłaty eksploatacyjnej związanej z używaniem zbiornika na gaz. Przedmiotowa umowa zgodnie z treścią pkt 6 zawarta została na czas określony 10 lat. Pozwanemu przysługiwało uprawnienie do wypowiedzenia umowy w sytuacji opisanej w punkcie E.5.lit.a OWU, przy czym zgodnie z pkt 8 umowy i załącznikiem „zlecenie instalacji” pozwany zobowiązany był do zwrotu rabatu udzielonego pozwanemu w zakresie kosztów montażu instalacji zbiornikowej w wysokości zależnej od ilości zakupionego przez pozwanego gazu. Wobec braku dalszego zapotrzebowania na gaz płynny, pozwany na podstawie punktu E.5 lit.a OWU – pismem z dnia 14 stycznia 2013 r., omyłkowo datowanym na 2012 r., wypowiedział umowę licznikową. W konsekwencji pismem z dnia 14 sierpnia 2013 powód potwierdził okoliczność skutecznego wypowiedzenia umowy i zobowiązał pozwanego do przygotowania zbiornika do demontażu, a także poinformował o wysokości kwoty stanowiącej zwrot rabatu udzielonego w zakresie kosztów budowy instalacji gazowej. Jak wynika z pozwu w dniu 30 września 2013 roku powód przeprowadził demontażu zbiornika na gaz, którą to okoliczność potwierdza dokument „dowód zwrotu zbiornika numer 301ZW000131 z dnia 30 września 2013” oraz protokół wytankowania gazu ze zbiornika, w którego treści pozwany pokwitował ostateczny odczyt licznika. Powód wystawił i doręczył pozwanemu fakturę korygującą z dnia 8 października 2013 tytułem zwrotu rabatu udzielonego w zakresie kosztów budowy instalacji gazowej. W zakreślonym terminie pozwany nie zapłacił należności powoda, jednakże powód zaliczył na poczet należności nadpłatę w kwocie 147,90 zł., która powstała w wyniku rozliczeń związanych z zakończeniem współpracy. Z uwagi na fakt, że pozwany nie zapłacił przedmiotowych należności, zdaniem powoda, pozew jest zasadny.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Wejherowie w Gdyni w dniu 9 września 2014 roku, w sprawie o sygn. akt I Nc 4089/14, wydał nakaz zapłaty, w którym uwzględnił powództwo w całości.

Pozwany wniósł od przedmiotowego nakazu sprzeciw, w którym domagał się oddalenia powództwa w całości. W. K. przyznał, że zawarł z powodem umowę opisaną w pozwie, a między stronami nie ma sporu co do okoliczności faktycznych związanych z jej zawarciem, realizacją i wypowiedzeniem. Pozwany przyznał, że w trakcie realizacji umowy, wypowiedział ją z pismem z dnia 4 sierpnia 2013 roku zgodnie z pkt 4 ust. 5, na mocy którego klientowi służy prawo do odstąpienia od umowy, poza przypadkami określonymi w punkcie B ust.5 i D i wyłącznie w następujących sytuacjach: a) w przypadku udokumentowania zmiany rodzaju energii wykorzystywanej przez klienta dla celów określonych w niniejszej umowie ( energia alternatywna dla gazu płynnego). Warunek „a” ust. 5 pkt D ust. 7 został przez pozwanego spełniony, albowiem odstąpił on od umowy zgodnie z pkt. a ust. 5 i odstąpił on od umowy również we wszystkich punktach umowy w tym odstąpił od punktu D ust. 4 w myśl, którego obciążają klienta koszty związane z posadowieniem zbiornika. Pozwany podkreślił, że między stronami istnieje spór o interpretację umowy, zwłaszcza w części dotyczącej konieczności zwrotu rabatu udzielonego pozwanemu. Uważa on, że skoro w umowie wymieniono enumeratywnie przypadki, w których pozwany miał prawo ją wypowiedzieć, to spełniając ten warunek (zmiana rodzaju energii), nie jest zobowiązany do zapłaty dochodzonej kwoty. Powód natomiast jest zdania, że bez względu na przyczynę wcześniejszego wypowiedzenia umowy pozwany jest zobowiązany do zapłaty. Ponad to pozwany wskazał, że uzasadnienie pozwu nie zawiera opisu żądanych kwot dotyczących rozliczenia między stronami, brak jest podania wysokości rabatu udzielonego powodowi oraz wyliczenia dochodzonej pozwem sumy w odniesieniu do tego. Nie ma powołania dowodów na tę okoliczność. Z uzasadnienia pozwu nie można wywnioskować jak strona powodowa rozliczała umowę z pozwanym, jeżeli chodzi o konkretne kwoty brane pod uwagę w tym rozliczeniu. Ponadto wskazał, że mimo braku opisania faktów w uzasadnieniu pozwu, to pozwany na podstawie pism powoda dołączonych do pozwu i protokołów stwierdza, że licznik zużycia gazu nie wskazywał na ilość – jak chciał powód - 853, 0 4 m ³ a na 8534,90 m ³. Prawidłowe wskazanie licznika nie rodzi po stronie powoda roszczenia o zwrot rabatu.

W odpowiedzi na sprzeciw powód w piśmie z dnia 7 czerwca 2018 wskazał, że strony, korzystając z przysługującej im zasady swobody umów były uprawnione do wprowadzenia dodatkowych zapisów, w tym prawa do odstąpienia od umowy. Powód wyjaśnił, że regulacja zawarta w art. 395 § 2 k.c. nie znalazła w przedmiotowym przypadku zastosowania, albowiem rozwiązanie z mocą wsteczną umowy stanowiącej źródło stosunku zobowiązaniowego o charakterze trwałym jest sprzeczne z naturą tego zobowiązania i jako takie jest nieważne. Według powoda skorzystanie przez pozwanego z uprawnienia kształtującego w postaci złożonego oświadczenia o odstąpieniu od umowy doprowadziło do unicestwienia umowy na przyszłość, nie naruszając stosunku prawnego w zakresie spełnionego świadczenia. Uregulowanie natomiast w postanowieniu pkt 8 umowy licznikowej z dnia 22 maja 2009 uprawnienia powoda do dochodzenia zwrotu rabatu udzielonego na budowę instalacji gazowej zastrzeżone zostało wyraźnie na wypadek odstąpienia przez pozwanego od umowy przed zakupem od powoda określonej w umowie ilości gazu płynnego. Powód podkreślał, że pozwany był uprawniony, na mocy umowy łączącej strony, do odstąpienia od umowy z uwagi na zmianę rodzaju wykorzystanej energii, jednakże fakt rozwiązania umowy licznikowej w tym trybie nie zwalniał pozwanego z obowiązku zwrotu rabatu udzielonego na budowę instalacji gazowej. Podkreślił, że koszt wybudowania instalacji gazowej oraz wysokość udzielonego pozwanemu rabatu na jego budowę wynika wprost z dokumentu „zlecenie instalacji”, stanowiącego integralną część umowy licznikowej i załączonego do pozwu jako dowód w sprawie. Wyjaśnił, że koszt wybudowania instalacji gazowej, użytkowanej przez pozwanego, zamknął się łącznie kwotą 5053,90 zł. brutto. Zwrot nakładów poniesionych przez powoda na budowę instalacji gazowej został rozłożony na 10 lat użytkowania instalacji gazowej i wynika w przeważającej mierze z zawartej w cenie sprzedaży gazu płynnego marży handlowej, stąd też okres obowiązywania przedmiotowej umowy został określony na 10 lat. Rozwiązanie umowy przed upływem okresu jej obowiązywania, to jest przed upływem 10 lat od daty jej zawarcia, bez przewidzenia konsekwencji finansowych w postaci zwrotu rabatu udzielonego na budowę instalacji gazowej, doprowadziłoby zatem do powstania po stronie powoda znacznej szkody majątkowej. Powód wyjaśnił, że zastosował wg pozwanego promocyjne warunki w zakresie obciążających go kosztów budowy instalacji, stąd też ustalona obustronnie w dacie zawarcia umowy wysokość opłaty dodatkowej miała zrekompensować powodowi wniesione przez niego, przy budowie instalacji gazowej, znaczny wkład finansowy, w przypadku przedwczesnego rozwiązania umowy licznikowej przez pozwanego. Całkowita wysokość zużytego przez pozwanego gazu wynika wprost z załączonego do pozwu pisma z dnia z 4 listopada 2013 roku oraz protokołu wytankowania gazu ze zbiornika z dnia 30 września 2013 roku podpisanego własnoręcznie przez pozwanego. Zsumowanie ilości gazu wykazanej w doręczonych pozwanemu fakturach pozwoliło pozwanemu bez cienia wątpliwości ustalić poziom całkowitego zużycia gazu płynnego. Użytkowany przez pozwanego gazomierz nr 021074 został wydany pozwanemu ze stanem początkowym 0,45 m ^{( 3)}, co powód uwzględnił w ostatecznym rozliczeniu. Choć umowa licznikowa z dnia 22 maja 2009 uległa rozwiązaniu z dniem 14 kwietnia 2013, powód omyłkowo wystawił fakturę VAT nr 013171537 z dnia 3 lipca 2013 obejmującą - obok należności za zużyty gaz również - opłatę eksploatacyjną za użytkowanie zbiornika na gaz płynny za okres od 1 lipca 2013 do 31 grudnia 2013. Faktura została skorygowana fakturą korygującą nr 04133A0018 z dnia 8 października 2013, zaś pierwotnie wystawiona faktura VAT z dnia 4 stycznia 2013 obejmująca m.in. opłatę eksploatacyjną za użytkowanie zbiornika w okresie od 1 stycznia 2013 do 30 czerwca 2013 została skorygowana w zakresie tejże opłaty fakturą korygującą VAT numer 04133A0019 z dnia 8 października 2013. Nadpłata na koncie pozwanego w kwocie 147,91 zł wynikła z faktu, uiszczenia przez pozwanego opłat eksploatacyjnych za okres od 15 kwietnia 2013 do 31 sierpnia 2013 - chodź w rzeczywistości – wobec rozwiązania umowy licznikowej z dniem 14 kwietnia 2013 brak było ku temu podstawy prawnej. Powód podkreślał, że nie sposób stwierdzić na podstawie przedsądowych pism, aby pozwany w toku obowiązywania umowy licznikowej zakupił u niego gaz płynny w ilości 8534,90 m ^{( 3)}. Uznając za zasadne twierdzenie pozwanego, jakoby licznik gazomierza na dzień demontażu wskazywał zużycie 8534,90 m ^{( 3)}, przy przyjęciu aktualnej ceny gazu płynnego pozwany pozostawałby dłużnikiem powoda na kwotę przeszło 80 000 zł tytułem niezafakturowanych sprzedaży gazu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) sp. z o.o. w R. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostaw gazu płynnego oraz dzierżawy zbiorników na gaz płynny, wpisany jest do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

bezsporne

W dniu 22 maja 2009 roku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powód zawarł z pozwanym umową licznikową nr (...) w przedmiocie dostaw gazu płynnego i użytkowania - stanowiącego własność powoda - zbiornika na gaz. Zgodnie z pkt 2 umowy koszt instalacji zbiornika płatny jest przez pozwanego na podstawie faktury wg załącznika stanowiącego integralną część umowy. Zgodnie z treścią pkt 12 umowy jej integralną częścią były Ogólne Warunki Umowy, parametry techniczne instalacji

bezsporne, ponadto umowa k. 7

W dniu 28 września 2009 roku strony zawarły aneks do umowy w zakresie adresu zamieszkania pozwanego.

bezsporne

W ramach zawartej umowy pozwany zobowiązał się do pokrywania całego swojego zapotrzebowania na gaz w przedsiębiorstwie powoda oraz regulowania co miesiąc opłaty eksploatacyjnej związanej z używaniem zbiornika na gaz. Przedmiotowa umowa zgodnie z treścią pkt 6 zawarta została na czas określony 10 lat. Pozwanemu przysługiwało na mocy pkt B.5. OWU uprawnienie do odstąpienia od umowy w przypadku nie zaakceptowania nowej ceny, w terminie 1 m-ca od dnia otrzymania zawiadomienia o zmianie ceny, ze skutkami wynikającymi z zawartej umowy. Również klient miał prawo odstąpić od umowy w przypadku nie zaakceptowania opłaty eksploatacyjnej w nowej wysokości. Na mocy lit E pkt 5 pozwanemu przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy – poza ww. przypadkami wyłącznie w przypadkach określonych w zapisach lit E pkt 5, m.in. w przypadku udokumentowania zmiany rodzaju energii wykorzystanej przez pozwanego dla celów określonych w umowie (energia alternatywna dla gazu płynnego).

bezsporne, ponadto ogólne warunki umów k. 8-9

Koszt całkowity wybudowania instalacji wynosił brutto 5056,90 zł. Pozwanemu, w związku z zawarciem umowy na 10 lat udzielono rabatu w wysokości 3.592,90 zł. W związku z powyższym zobowiązany był do zapłaty kwoty 1464 zł. W zleceniu określono, ze zwrot określonej części rabatu następuje w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy. Strony m.in. ustaliły, ze w przypadku zakupu gazu w ilości od 251 m ³ do 1.380 m ³ pozwany będzie zobowiązany do zwrotu rabatu w wysokości 75 % kwoty brutto rabatu.

dowód: zlecenie instalacji k. 10

W trakcie trwania umowy pozwany zakupił u powoda gaz w ilości 853,04 m ³

dowód: zestawienie k. 123, faktury k. 124-165

Pozwany, pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. (omyłkowo datowanym 2012 r.), na podstawie punktu E.5 lit.a OWU, wypowiedział umowę licznikową, powołując się na brak dalszego zapotrzebowania na gaz płynny z powodu zmiany sposobu pozyskiwania energii.

bezsporne, ponadto pismo k. 12

Pismem z dnia 14 sierpnia 2013 powód potwierdził okoliczność skutecznego wypowiedzenia umowy. Wskazał również, ze umowa uległa rozwiązaniu w dniu 14 kwietnia 2013 r. Zobowiązał pozwanego do przygotowania zbiornika do demontażu, który miał się odbyć nie później niż do dnia 30 września 2013 r., po uprzednim telefonicznym uzgodnieniu terminu. Powód poinformował również o wysokości kwoty stanowiącej zwrot rabatu udzielonego w zakresie kosztów budowy instalacji gazowej. Wskazano, ze zgodnie z pkt 9 umowy pozwany jest do zwrotu 75% kwoty brutto rabatu udzielonego na wybudowanie instalacji tj 2694,68 zł.

bezsporne, ponadto dowód: pismo k. 13

W dniu 30 września 2013 roku powód przeprowadził demontaż zbiornika na gaz. Został sporządzony protokół wytankowania gazu ze zbiornika, który pozwany pokwitował. Wskazano jako ostateczny odczyt licznika 8534,90 m ³, liczba ta zawiera skreślenie jednej cyfry 9.

bezsporne, ponadto dowód: dowód zwrotu zbiornika numer 301ZW000131 z dnia 30 września 2013 k. 15, protokół wytankowania gazu ze zbiornika k. 16

Powód wystawił i doręczył pozwanemu fakturę korygującą z dnia 8 października 2013 tytułem zwrotu rabatu udzielonego w zakresie kosztów budowy instalacji gazowej.

bezsporne, ponadto dowód: faktura k. 17

W zakreślonym terminie pozwany nie zapłacił należności, związanych ze zwrotem rabatu za wcześniejsze rozwiązanie przedmiotowej umowy.

bezsporne

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie roszczenie powoda oparte było na podstawie braku realizacji przez pozwanego zapłaty należności wynikających z umowy, która łączyła strony. Między stronami bezsporny był stan faktyczny, strony odmiennie jednak interpretowały zapisy umowy.

Podkreślić należy, że przedmiotowa umowa miała charakter mieszany – obejmowała cechy umów o dzieło w zakresie przygotowania projektu instalacji zbiornikowej i wykonania instalacji zbiornikowej oraz umowy o świadczenie usług w zakresie dostawy gazu. Bezsporna była okoliczność, że powódka wykonała instalacje zbiornikową zgodnie z umową, a w trakcie realizacji umowy dostawy gazu pozwany zrezygnował z kontynuacji umowy. W związku z powyższym nie budzi wątpliwości fakt, ze umowa w części dotyczącej wykonania dzieła została wykonana.

Nie budzi również wątpliwości, ze strony w umowie ustaliły, że pozwanemu przysługuje prawo odstąpienia od umowy w przypadku udokumentowania zmiany rodzaju energii wykorzystanej przez pozwanego dla celów określonych w umowie (energia alternatywna dla gazu płynnego) -por. zapis OWU lit E pkt 5. Niewątpliwie warunki te zostały spełnione i pozwany w piśmie z dnia 14 stycznia 2013 r. powołując się na zapis umowy tj pkt E ust. 5a umowy złożył oświadczenie o jej odstąpieniu. Bezsporna była również między stronami okoliczność, ze pozwanemu przysługiwało na podstawie ww. zapisu umowy prawo do odstąpienia, albowiem strona powodowa tej okoliczności nie kwestionowała i przyjęła oświadczenie pozwanego, stwierdzając, ze na skutek jego oświadczenia umowa uległa rozwiązaniu z dniem 14 kwietnia 2013 r. Biorąc pod uwagę, ze pozwany odstąpił od umowy, powódka obciążyła pozwanego opłatą związaną z kosztem rabatu udzielonego przy zawarciu umowy, w kwocie dochodzonej pozwem. Prawo powódki do powyższej opłaty zakwestionował pozwany, podkreślając, ze odstąpił od umowy bez konsekwencji rozliczania się z ryczałtu.

W ocenie Sądu zostały spełnione przesłanki upoważniające powódkę do obciążenia pozwanego powyższa opłatą, zawierającą zwrot kosztów montażu zbiornika, których pozwany nie miał obowiązku uiścić przy zawarciu umowy z uwagi na udzielony rabat. Wskazać należy, ze zgodnie z art. 395 k.c. można zastrzec, że jednej lub obu stronom przysługiwać będzie w ciągu oznaczonego terminu prawo odstąpienia od umowy, które jest dokonane przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Prawo odstąpienia od umowy może wynikać albo z ustawy albo z umowy. Strony m.in. w ust. E pkt 5 umowy uregulowały kwestie odstąpienia od umowy. Strony ustaliły również w dokumencie „zlecenie instalacji” jaki powódce będzie przysługiwał zwrot określonej części rabatu w razie wcześniejszego rozwiązania umowy. Niewątpliwie przepis art. 395 § 2 k.c., określa skutek wykonania prawa odstąpienia od umowy i obowiązki stron w razie odstąpienia, nie ma on charakteru bezwzględnie wiążącego ( iuris cogentis). Skoro bowiem strony, w zależności od swej woli, mogą zastrzec prawo odstąpienia od umowy, mogą one również określić skutki odstąpienia (w szczególności, że ma ono skutek ex nunc) i wzajemne obowiązki w razie jego wykonania inaczej niż przewiduje to art. 395 § 2 KC, i to niezależnie od charakteru umowy i świadczeń, do których strony umowy były zobowiązane ( por. wyr. SN z 23.1.2008 r., V CSK 379/07, OSNC – Zb. dodatkowy 2008, Nr D, poz. 108 i wyr. SN z 9.9.2011 r., I CSK 696/10, OSP 2012, Nr 7–8, s. 526) – por. Komentarz por re. Pietrzykowski, art. 395 k.c., Legalis).

Pokreślić jednak należy, ze zgodnie z treścia art. 395 k.p.c. przesłanką skuteczności zastrzeżenia w umowie prawa odstąpienia od umowy jest jednoczesne oznaczenie terminu, w ciągu którego prawo odstąpienia od umowy będzie wykonywane. Oznaczenie terminu, w czasie którego będzie możliwe skorzystanie z prawa odstąpienia od umowy ustawa wprowadza pod sankcją nieważności. Strony w umowie nie oznaczyły terminu, w czasie którego będzie możliwe skorzystanie z prawa odstąpienia od umowy w przypadku określonym w części E pkt 5 lit. a umowy. Przepis art. 395 § 1 zd. 1 k.c. określający istotne elementy kontraktowego prawa odstąpienia ma charakter iuris cogentis, stąd też nie jest dopuszczalne wyłączenie przez strony oznaczenia terminu ( por. System Prawa Prywatnego, Prawo zobowiązań - część ogólna, tom 5 pod. Red. Ewy Łętowskiej, Wydawnictwo C.H. Beck, Instytut Nauk Prawnych PAN Warszawa 2006, str. 939). W związku z powyższym brak jednego z elementów umownego zastrzeżenia prawa odstąpienia, a przede wszystkim wskazania terminu, w ciągu którego można skorzystać z prawa odstąpienia, powoduje nieważność zastrzeżenia prawa odstąpienia - art. 58 § 3 k.c.

Sąd nie ma jednak wątpliwości, ze umowa miedzy stronami została rozwiązana za obopólną zgodą, albowiem była to okoliczność bezsporna. W związku z powyższym pozwany zobowiązany był do zwrotu rabatu udzielonego pozwanemu w zakresie kosztów montażu instalacji zbiornikowej w wysokości zależnej od ilości zakupionego przez pozwanego gazu. Biorąc pod uwagę ilość pobranego gazu do 1.380 m ³ pozwany w ww. dokumencie „zlecenie instalacji” zgodził się na zwrot rabatu w wysokości 75%. Biorąc pod uwagę, ze pozwanemu udzielono rabatu w wysokości 3592,90 zł., to zobowiązany był do zwrotu 2.694,68 zł (por. zlecenie k. 10), na którą to kwotę została wystawiona faktura (por. faktura k. 17).

Zgodzić się należy z powodem, ze rozwiązanie umowy przez pozwanego przed upływem okresu jej obowiązywania tj przed upływem 10 lat od daty jej zawarcia, bez przewidywania konsekwencji finansowych w postaci zwrotu rabatu udzielonego na budowę instalacji gazowej, doprowadziłoby zatem do powstania po stronie powoda znacznej szkody majątkowej. Powód przyznał pozwanemu promocyjne warunki w zakresie obciążających go kosztów budowy instalacji, stąd też ustalona w dacie zawarcia umowy wysokość opłaty dodatkowej miała zrekompensować powodowi wniesiony przez niego, przy budowie instalacji gazowej, znaczny wkład finansowy, w przypadku przedwczesnego rozwiązania umowy licznikowej przez pozwanego.

W ocenie Sądu nie budził również wątpliwości fakt, ze pozwany zakupił u powoda gaz w ilości 853,04 m ³. Liczba wskazana w protokole wytynkowania gazu 8534,90 m ³, stanowi omyłkę pisarską. Powód podkreślał, ze niemożliwe jest aby pozwany zakupił gaz w takiej ilości, albowiem zobowiązany byłby do zapłaty kwoty ponad 80.000 zł. Ilość faktycznie zakupnego gazu wynika z wystawionych przez powoda faktur, które zostały przez pozwanego zapłacone i nie były kwestionowane ( por. oświadczenie pozwanego protokół z dnia 22 czerwca 2018 r., 00:38:35). Nadmienić należy, że pozwany nie kwestionował, ze zakupił gaz w ilości wskazanej przez powoda, oświadczył tylko nie wie jaką ilość zakupił, jaki był stan licznika w dniu rozwiązania umowy. Pełnomocnik pozwanego podkreślił, ze pozwany rozliczył się z powodem z tytułu dostarczonego gazu (( por. oświadczenie pełnomocnika pozwanego protokół z dnia 22 czerwca 2018 r., 00:54:52).

Orzeczenie o kosztach postępowania oparto na przepisie art. 98 k.p.c. Do niezbędnych kosztów po stronie powodowej zaliczono uiszczoną opłatę sądową od pozwu w kwocie 100,00 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł, ustalone na mocy § 6 pkt rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielanej przez radcę prawnego z urzędu w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 w sprawie opłat za czynności radców prawnych.