Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Człuchowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Sylwia Piasecka

Protokolant sekretarz sądowy Agata Piaścik

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2016 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy

z powództwa małoletnich L. F., W. F. oraz B. F.

przeciwko J. M.

o ustalenie ojcostwa, alimenty i roszczenia z tym związane

1.  ustala, że pozwany J. M., syn M. i B. z d. I., urodzony (...) w P. (PESEL (...)) jest ojcem biologicznym małoletnich:

a)  L. F., urodzonej dnia (...) w C., córki B. F., dla której Urząd Stanu Cywilnego w C. sporządził akt urodzenia w dniu (...) roku pod nr (...),

b)  W. F., urodzonej dnia (...) w C., córki B. F., dla której Urząd Stanu Cywilnego w C. sporządził akt urodzenia w dniu (...) roku pod nr (...),

2.  nadaje małoletnim nazwisko matki - (...),

3.  zasądza od pozwanego J. M. na rzecz małoletniej powódki L. F. tytułem alimentów kwotę po 1.000,00 złotych (słownie: tysiąc złotych) miesięcznie i na rzecz małoletniej powódki W. F. tytułem alimentów kwotę po 900,00 złotych (słownie: dziewięćset złotych) miesięcznie, łącznie 1.900,00 złotych miesięcznie, płatną do dnia 10 - go każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej B. F. wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności każdej z rat, poczynając od dnia 30 stycznia 2015 roku,

4.  zasądza od pozwanego J. M. na rzecz powódki B. F. kwotę 2.702,70 złotych (słownie: dwa tysiące siedemset dwa zł i siedemdziesiąt groszy) tytułem wyprawki dziecka i kosztów związanych z porodem,

5.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

6.  nakazuje pobrać od pozwanego J. M. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie kwotę 1.276,00 złotych (słownie: jeden tysiąc dwieście siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem nieopłaconych kosztów sądowych,

7.  zasądza od pozwanego J. M. na rzecz powódki i przedstawicielki ustawowej B. F. kwotę 2.400,00 złotych (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem kosztów procesu,

8.  nie obciąża powódek kosztami procesu,

9.  wyrokowi w punkcie 3 i 4 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

/-/Sylwia Piasecka

(Na oryginale właściwy podpis)

Sygn. akt III RC 24/15

UZASADNIENIE

Powodowie – L. F. i W. F., reprezentowani przez przedstawiciela ustawowego w osobie matki B. F., wniosły pozew przeciwko J. M. o ustalenie, że pozwany jest ojcem małoletnich powódek, nadanie małoletnim nazwiska matki, zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletnich powodów alimentów w kwocie po 1.200,00 złotych miesięcznie, płatnych do dnia 10 – go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat, zasądzenie alimentów przeszłych za czas 2 lat wstecz przed urodzeniem małoletnich powodów w wysokości po 1.200,00 złotych miesięcznie oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu.

W uzasadnieniu przedstawicielka wskazała, że pozostawała z pozwanym w związku konkubenckim przez okres 5 lat i w tym czasie w 2012 roku urodziła córkę W. , a w 2014 roku L.. Pozwany nie chciał uznać żadnej z córek, natomiast przedstawicielka ustawowa nie wiedziała, że trzeba uznać dzieci. Przedstawicielka ustawowa podniosła, że w czasie związku z pozwanym, nie współżyła z innymi partnerami, poza pozwanym.

Przedstawicielka ustawowa wskazała, że w sierpniu 2014 roku rozstała się z ojcem dzieci, który nie kontaktuje się z nimi i nie łoży na ich utrzymanie, a młodszej córki L. nigdy nie widział.

Przedstawicielka ustawowa podkreśliła, że miesięczne koszty utrzymania W. obejmują zakup żywności w wysokości 400,00 złotych, ubrań i butów w wysokości 300,00 złotych, leków i wizyt lekarskich 300,00 złotych, środków higienicznych 300,00 złotych oraz inne nieprzewidywalne wydatki, natomiast miesięczne wydatki związane z utrzymaniem małoletniej L. obejmują również zakup żywności w wysokości 400,00 złotych, ubioru 350,00 złotych, leków i wizyt lekarskich 500,00 złotych, pieluch i innych środków higienicznych 400,00 złotych oraz inne nieprzewidywalne wydatki.

Przedstawicielka ustawowa wskazała, że utrzymuje się ze świadczeń z opieki społecznej w wysokości około 1.000,00 złotych miesięcznie, zaś pozwany J. M. mieszka na stałe i pracuje w Niemczech, gdzie osiąga dochód w wysokości około 7.000,00 złotych miesięcznie. Podkreśliła, ze pozwany płaci już alimenty na córkę z małżeństwa w wysokości 300 euro.

Na rozprawie w dniu 23 czerwca 2015 roku pozwany zakwestionował aby małoletnie powódki były jego dziećmi. Natomiast w odpowiedzi na pozew wniósł o wykonanie badań na ustalenie ojcostwa DNA.

W uzasadnieniu przyznał, że pozostawał w nieformalnym związku z matką małoletnich powódek, który z uwagi na fakt, że pozwany żyje i pracuje za granicą prowadzony był na odległość. Podkreślił nadto, że gdy w 2012 roku przedstawicielka ustawowa urodziła córkę W. F., to w okresie przed porodem dziecka do kwietnia 2013 roku pozwany żył w Polsce i opiekował się oraz utrzymywał matkę dziecka i dziecko. Po tym okresie pozwany musiał wrócić do Niemiec do pracy, a przedstawicielka ustawowa wraz z dzieckiem pozostała w Polsce, ponieważ nie chciała zamieszkać z pozwanym na stałe w Niemczech. Przyjeżdżała jednak co parę tygodni i zostawał wówczas na dłuższe okresy u pozwanego. W tym czasie przedstawicielka ustawowa przebywała na utrzymaniu pozwanego. Pozwany potwierdził również, że w sierpniu 2014 roku strony rozstały się. Wówczas B. F. była w zaawansowanej ciąży z drugim dzieckiem.

Od czasu rozstania strony nie miały kontaktu, jedynie pozwany próbował kontaktować się telefonicznie z W., który został zablokowany.

Pozwany nie zgodził się na zasądzenie alimentów przeszłych, wskazując, że łożył na utrzymanie zarówno matki, jak i dziecka.

Pozwany nadal podtrzymywał wniosek o przeprowadzenie badań DNA albowiem nie jest w stanie stwierdzić czy w momencie poczęcia dzieci współżył z matką małoletnich powodów. Ponadto przedstawicielka ustawowa niejednokrotnie twierdziła, że dzieci nie są pozwanego.

Pozwany wskazał, że samotnie wychowuje 13 – letnią córkę K. małżeństwa, która mieszka z nim i w związku z tym otrzymuje alimenty w wysokości 180 euro oraz zasiłek rodzinny w wysokości 184 euro. Podkreślił, że pracuje jako ogrodnik i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 1.343,16 euro miesięcznie. Osiągany dochód w łącznej wysokości około 1.707,16 euro pozwany przeznacza na koszty związane z utrzymaniem mieszkania – 558,64 euro czynsz, 60 euro energia, 45 euro telefon i internet, 17,50 euro abonament telewizyjny. Dodatkowo opłaca on garaż - 59 euro i ponosi koszty związane z dojazdem do pracy w wysokości 60 euro. Kwota około 650 euro przeznaczana jest przez pozwanego na zakup wyżywienia, odzieży, obuwia, środków higieny, lekarstwa, biletu miesięcznego córki i inne wydatki szkolne.

Pismem procesowym z dnia 2 marca 2016 roku przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów rozszerzyła powództwo wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki B. F. kwoty 2.707,70 złotych tytułem wydatków związanych z ciążą i porodem oraz o zabezpieczenie roszczenia alimentacyjnego przez nakazanie pozwanemu J. M. aby łożył na rzecz każdej z córek kwoty po 1.100,00 złotych miesięcznie, płatną do rąk powódki B. F. do dnia 10 każdego miesiąca.

Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Człuchowie zabezpieczył roszczenie małoletnich powodów L. F. i W. F. zobowiązując pozwanego J. M. do łożenia kwot po 500,00 złotych miesięcznie na rzecz każdą z powódek, łącznie 1.000,00 złotych miesięcznie, do dnia 10 – go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat do rak przedstawicielki ustawowej B. F., poczynając od dnia 3 marca 2016 roku.

Sąd ustalił następujący Stan faktyczny:

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów i powódka – B. F. pozostawała w nieformalnym związku z pozwanym J. M. przez okres 5 lat.

W trakcie trwania tego związku pozwany pracował i mieszkał w Niemczech, jednakże przyjeżdżał do Polski raz lub dwa razy w miesiącu. Wówczas i w okresie koncepcyjnym powódka utrzymywała stosunki cielesne tylko z pozwanym.

Powódka o pierwszej ciąży dowiedziała się z testu ciążowego.

W dniu (...) roku powódka urodziła małoletnią córkę W. F.. Pozwany był obecny przy narodzinach małoletniej powódki W. M.. Po narodzinach W. strony od grudnia 2012 roku do kwietnia 2013 roku mieszkały wspólnie w Polsce u rodziców pozwanego. W tym czasie pozwany zajmował się małoletnią powódką W. F. – kąpał ją, ubierał i wychodził na spacer.

W kwietniu 2013 roku pozwany wyjechał do H., a następnie przyjechał po małoletnią powódkę i jej matkę, które wyjechały z pozwanym i zamieszkały z nim w H..

W tym czasie powódka nigdy nie usłyszała od pozwanego zarzutu, że W. F. nie jest dzieckiem pozwanego.

bezsporne, nadto wyjaśnienia powódki 00:04:52, 00:07:00, 00:08:52, 00:10:43 k. 117v, wyjaśnienia pozwanego 00:23:23 – 00:30:04 k. 118, dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 22.

Powódka mieszkając z pozwanym w H. utrzymywała tylko z nim stosunki cielesne. Owocem tego była kolejna ciąża.

Powódka będąc w siódmym miesiącu ciąży wyjechała od pozwanego, a w sierpniu 2014 roku strony rozstały się definitywnie.

W dniu (...) roku w C. urodziła się małoletnia powódka L. F..

bezsporne, nadto dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 21.

Pozwany – J. M. z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością jest ojcem biologicznym małoletnich córke L. F. i W. F..

dowód: opinia sądowo -lekarska z badania DNA k. 126v.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów B. F. ma 32 lata i z zawodu jest technikiem handlowym. Powódka nigdzie nie pracuje.

W okresie od września 2014 roku do 2015 roku powódka była zarejestrowana jako osoba bezrobotna i z tego tytułu pobierała zasiłek w wysokości 560,00 złotych. Obecnie dochód powódki stanowią zasiłki rodzinne na małoletnie powódka w wysokości po 98,00 złotych, świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 250,00 złotych oraz świadczenie z programu 500+. W okresie od 20 września 2014 roku do 2016 roku powódka pobierała również świadczenie jako matka samotnie wychowująca w wysokości 450,00 złotych.

Powódka wraz z małoletnimi córkami pozostaje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe ze swoimi rodzicami. Matka powódki pracuje, a ojciec otrzymuje rentę.

Powódka nie partycypuje w kosztach utrzymania domu i korzysta z pomocy finansowej rodziców i rodzeństwa.

dowód: zaświadczenie k. 144, zeznania powódki 00:15:22 – 00:17:16 k. 253v.

Małoletnia W. F. będzie miała w (...) 2016 roku - 4 lata. Choruje ona na skazę białkową i z tego tytułu musi zażywać leki P., A. i D. oraz astmę. Ostatnio podczas wizyty w G. wykryto u niej pięć niebieskich plamek w głowie. Proces leczenia nie jest jeszcze ustalony.

Miesięczny koszt zakupu leków to kwota 150,00 złotych.

Małoletnia powódka jest pod stałą opieką pulmonologa. Koszt wizyty wynosi 60,00 złotych.

Małoletnia powódka uczęszcza do przedszkola, a koszty z tym związane to opłata w wysokości 250,00 złotych. Przedstawicielka ustawowa ponosi również koszty związane z wyżywieniem dziecka w wysokości około 400,00 złotych miesięcznie oraz zakupem odzieży i butów w wysokości 400,00 złotych.

Małoletnia powódka L. F. skończy we (...)dwa lata. Choruje na astmę, skazę białkową i ma wadę serca – niezamkniętą jedną komorę, jak również ma problem z lewą nóżka oraz uszami, w których robią się korki.

W związku z wadą serca małoletnia powódka musi odbywać kontrole w G. co trzy miesiące. Koszty wyjazdu i wizyty lekarskiej wynoszą sumę około 250,00 złotych. Podczas tych wizyt małoletnia powódka otrzymuje szczepionkę. Przy czym tylko jedna szczepionka jest refundowana, a za pozostałe dwie powódka musi zapłacić. Koszt szczepionki oscyluje w granicach od 90,00 – 160,00 złotych, w zależności od jej rodzaju.

W związku z astmą małoletnia powódka jest pod stałą opieka pulmonologa i zażywa leki wziewne. Koszt wizyty lekarskiej wynosi 100,00 złotych, natomiast miesięczny koszt leków zażywanych w związku z astmą i skazą białkową wynosi około 300,00 złotych.

W związku z problemami lewej nóżki małoletnia powódka L. F. uczęszcza na rehabilitację. Łączny koszt rehabilitacji obejmujący 10 zabiegów wynosi 70,00 złotych.

W związku z wysiękiem z ucha, małoletniej powódce zaaplikowano jednorazowy zastrzyk. Ponadto musi ona cały czas zażywać antybiotyk.

Przedstawicielka małoletniej powódki ponosi również koszty związane z utrzymaniem córki L. F., które obejmują zakup pampersów – 250,00 złotych, mleka B. – 200,00 – 250,00 złotych miesięcznie, płynu do kąpieli O. – 39,00 złotych na dwa tygodnie oraz pozostałych środków higienicznych, np. w postaci chusteczek. Koszty wyżywienia małoletniej córki L. F. opiewają na sumę około 400,00 złotych miesięcznie.

Zarówno L., jak i W. z uwagi na skazę białkowa muszą zażywać nabiał bez laktozy.

W związku z tymi schorzeniami małoletnie córki L. F., powódka B. F. nie ma możliwości podjęcia zatrudnienia albowiem musi sprawować opiekę nad córką.

dowód: zeznania powódki k. 00:17:16 k. 254, 00:19:33 – 00:22:15 k. 254, 00:24:11 k. 254, 00:34:36 k. 254v, 00:37:46 k. 254v, rachunki i faktury k. 145 – 212.

Powódka B. F. w związku z urodzeniem córki L. F. musiała kupić wózek, za który zapłaciła 1.300,00 złotych, łóżeczko wraz z kołderką, poduszką i pościelą – 450,00 złotych. Ponadto powódka kupiła całą wyprawkę dla dziecka, na która składała się odzież w postaci czapeczki, kaftaników, szczoteczka, grzebień, Łączny koszt wyparki wyniósł kwotę 2.000,00 złotych. Powódka kupiła również fotelik do auta i materac oraz folię do łóżeczka

Otrzymane świadczenie, tzw. becikowe powódka przeznaczyła na remont pokoju dziecka.

Pozwany nie partycypował w kosztach wyparki.

bezsporne, nadto dowód: oświadczenie k. 143, zeznania powódki 00:26:41 – 00:30:16 k. 254, 00:46:25 k. 254v.

Pozwany – J. M. ma 38 lat, mieszka i pracuje w H. jako ogrodnik. Dochód pozwanego stanowi wynagrodzenie za pracę w wysokości około 1.300,00 – 1.400,00 euro. Nie posiada on żadnego dodatkowego źródła dochodu. Pozostaje on we wspólnym gospodarstwie domowym ze swoją 13 letnią córką K., na którą otrzymuje alimenty w w wysokości 349,00 euro.

Osiągany dochód pozwany przeznacza na koszty związane z utrzymaniem mieszkania – 560 euro czynsz, telefon – 40 euro, prąd 60 euro, ubezpieczenie mieszkania 20 euro, internet 30 euro. Ponadto ponosi on koszt związane z zakupem biletu miesięcznego dla córki w wysokości 49 euro.

Pozwany jest właściciel samochodu osobowego marki M. rocznik 2008 o wartości 5.000 – 6.000 euro. Koszty związane z utrzymaniem auta obejmują ubezpieczenie roczne auta w wysokości około 420 euro, podatek roczny - 135 euro oraz garaż 60 euro miesięcznie.

Miesięczne koszty wyżywienia pozwanego i córki wynoszą około 400 euro. Ponadto ponosi on koszty zakupu środków higienicznych i czystości w wysokości około 80 – 90 euro miesięcznie.

Pozwany ma problemy z kręgosłupem i z tego tytułu uczęszcza na rehabilitację i gimnastykę.

Pozwany jest właścicielem działki o powierzchni 666 m ², na którym posadowiony jest dom o powierzchni 128,98 m ² przy ulicy (...) w C., o wartości 290.000,00 złotych. Powód z tego tytułu ponosi koszty związane z podatkiem od nieruchomości w wysokości 400,00 złotych rocznie. Ponadto nie posiada on żadnych innych nieruchomości.

dowód: oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania k. 90v, zeznania pozwanego 00:46:52 – 00:47:22 k. 254, 00:47:22 k. 255, 00:50:49 k. 255, 00:58:29 k. 255.

Pozwany nie zajmuje się małoletnimi dziećmi, nie ma z nimi żadnego kontaktu, nie interesuje się ich zdrowiem i losem, jak również nie partycypuje regularnie w kosztach utrzymania małoletnich córek.

Pozwany nie widział wogóle małoletniej córki L. F., jak również nie ma żadnego kontaktu z małoletnia W. F.. Nie podejmował on również żadnych kroków prawnych w celu uregulowania sposobu i terminu kontaktów z małoletnimi dziećmi.

przyznane, nadto dowód: zeznania powódki k. 00:30:16 – 00:32:41 k. 254.

Sąd zważył co następuje :

Powództwo o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane w przeważającej części zasługiwały na uwzględnienie.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów domagała się przede wszystkim ustalenia ojcostwa małoletniej L. i W. F., pozostawienia dzieciom nazwiska matki B. F., zasądzenia alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powódek, a także zwrot kosztów wyprawki w całości oraz zasądzenie alimentów przeszłych za czas 2 lat wstecz przed urodzeniem małoletnich powódek.

Taka kumulacja roszczeń przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek wynika z treści art. 143 k.r.i.o., który stanowi, że jeżeli ojcostwo mężczyzny, który nie jest mężem matki, nie zostało ustalone, zarówno dziecko jak i matka mogą dochodzić roszczeń majątkowych związanych z ojcostwem tylko jednocześnie z dochodzeniem ustalenia ojcostwa.

Odnosząc się do pierwszego z powyższych żądań należy zauważyć, iż stosownie do treści art. 72 k.r.i.o. ustalenie ojcostwa przez uznanie dziecka przez ojca albo na mocy orzeczenia sądu, może nastąpić wówczas gdy nie zachodzi domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż jego matki albo gdy domniemanie takie zostało obalone.

W niniejszej sprawie takie domniemanie nie zachodzi, bowiem faktem bezspornym jest okoliczność, że matka małoletnich L. F. i W. F. nie pozostawała w związku małżeńskim z pozwanym J. M..

Dlatego też dla potrzeb sądowego ustalenia ojcostwa art. 85 § 1 k.r.i.o. przewiduje domniemanie prawne , iż ojcem dziecka jest ten mężczyzna, który obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka. Przy czym §2 tegoż artykułu stanowi, iż okoliczność, że matka w tym okresie obcowała także z innym mężczyzną może być podstawą do obalenia powyższego domniemania tylko wtedy, gdy z okoliczności wynika, że ojcostwo innego mężczyzny jest bardzie prawdopodobne.

Zatem, w procesie o ustalenie ojcostwa na stronie powodowej spoczywa ciężar udowodnienia, iż pozwany w okresie koncepcyjnym obcował z matką dziecka, z której to okoliczności wynika domniemanie jego ojcostwa w stosunku do dziecka, natomiast na pozwanym zaprzeczającym żądaniu pozwu spoczywa ciężar dowodu, iż w okresie koncepcyjnym nie obcował z matką dziecka lub też, w celu obalenia wspomnianego domniemania z art. 85 §1 k.r.i.o., ciężar wykazania, że matka dziecka w okresie koncepcyjnym obcowała również z innym mężczyzną i według okoliczności sprawy ojcostwo tego mężczyzny jest bardziej prawdopodobne albo z innych przyczyn niemożliwym jest , aby pozwany był ojcem dziecka.

W niniejszej sprawie biorąc pod uwagę okoliczność, iż przedstawicielka ustawowa B. F. w okresie od 2010 roku do co najmniej sierpnia 2014 roku, obcowała cieleśnie z pozwanym, jak również fakt, że małoletnia W. F. urodziła się w dniu (...), natomiast małoletnia L. w dniu (...), zaś pozwany nie przedstawił żadnych dowodów świadczących o tym aby w tym czasie, w szczególności w okresach koncepcyjnych, przedstawicielka ustawowa obcowała z innymi mężczyznami, to zgodnie z powszechnie znanymi zasadami okres koncepcyjny przypadał w przypadku W. F. na okres kwietnia 2012 roku, a w przypadku L. F. na okres grudnia 2013 roku. Ponadto, w toku procesu, pozwany J. M. sam przyznał, że był obecny przy narodzinach małoletniej powódki W. F., jak również przez okres kilku miesięcy od urodzenia córki opiekował się nią, kapał, ubierał i wychodził na spacery. Również powódka – przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów podkreśliła, że pozwany nigdy nie poddał w wątpliwość, w jej obecności, swojego ojcostwa zarówno co do W., jak i L.. Okoliczność ta zresztą nie była kwestionowana przez pozwanego, dlatego też zgodnie z treścią art. 230 kpc Sąd uznał ją za przyznaną. Dlatego też niezrozumiałym jest dla Sądu tak kategoryczne stanowisko pozwanego w zakresie jego ojcostwa.

Jednakże wszelkie wątpliwości w zakresie ojcostwa pozwanego rozwiało badanie DNA z wykorzystaniem zestawów multipleksowych przeprowadzone przez Katedrę Medycyny Sądowej w B., które jednoznacznie potwierdziło z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, że pozwany J. M. jest biologicznym ojcem małoletnich L. F. i W. F..

Z powyższego wynika zatem, że pozwany J. M. obcował z matką dzieci – B. F. w okresie koncepcyjnym, dlatego też na podstawie art. 85 §1 k.r.i.o. orzeczono jak w punkcie I sentencji orzeczenia.

Na podstawie art. 89 § 2 k.r.i.o. Sąd orzekł, iż małoletnie L. F. i W. F. będą nosiły nazwisko matki. Tym bardziej, że oświadczenia rodziców małoletnich dzieci w tym zakresie były zgodne, a pozwany nie sprzeciwiał się aby małoletnie powódki nosiły dotychczasowe nazwisko matki.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku alimentacyjnego, to zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.i.o . rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wykraczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Istotnym jest przy tym, że obowiązek alimentacyjny każdego z rodziców względem dziecka istnieje niezależnie od tego, czy pochodzi ono z małżeństwa, czy też jest dzieckiem pozamałżeńskim. W tym ostatnim przypadku obowiązek alimentacyjny istnieje od chwili urodzenia dziecka, a nie dopiero od daty jego uznania lub sądowego ustalenia ojcostwa. Ponadto zgodnie z przyjęta linia orzecznictwa małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Konsekwencją tej zasady jest to że rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż małoletnie powódki L. F. i W. F. nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, jak również nie posiadają majątku, z którego dochody pozwalałby na pokrycie ich kosztów utrzymania i wychowania. Dlatego też, zdaniem Sądu, roszczenie małoletnich powodów o zasądzenie alimentów, co do zasady, zasługiwało na uwzględnienie. Kwestią sporną był natomiast zakres, a dokładniej wysokość świadczenia alimentacyjnego należnego od pozwanego na rzecz uprawnionych albowiem pozwany nie kwestionował konieczności i zasadności wydatków ponoszonych przez przedstawicielkę ustawową tytułem kosztów utrzymania małoletnich córek, w szczególności w zakresie kosztów związanych z leczeniem dzieci.

Zgodnie z treścią art. 135 k. r. i o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie. Zgodnie z utrwalonymi w doktrynie poglądami przez usprawiedliwione potrzeby rozumieć należy te potrzeby, które zapewniają uprawnionemu prawidłowy rozwój fizyczny, duchowy, możliwości zdobywania wiedzy i kwalifikacji zawodowych. Potrzeby te dotyczącą zarówno środków utrzymania, jak również środków wychowania. Dostarczenie uprawnionemu środków utrzymania to przede wszystkim zapewnienie mu mieszkania, wyżywienia, ubrania czy opieki w leczeniu. Zaspokojenie potrzeb w zakresie wychowania obejmuje oprócz środków finansowych, także osobistą troskę o rozwój fizyczny i umysłowy oraz przygotowanie do samodzielnego utrzymania się uprawnionego.

Przez ustawowe określenie "możliwości zarobkowe i majątkowe" rozumieć z kolei należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Zgodnie bowiem z przyjętą linią orzecznictwa określenie wysokości alimentów od każdego z rodziców na rzecz dziecka stanowi wypadkową usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego oraz wkładu osobistych starań rodzica w utrzymanie i wychowanie dziecka (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 1 lipca 1974 roku III CZP 41/74, OSCP z 1974 roku, nr 5 poz. 76). Dlatego też usprawiedliwione potrzeby powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego, które określane są przez zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś zarobki, które rzeczywiście uzyskuje.

Istotnym jest również, że zawsze każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy bezspornym jest, że małoletnie powódki wymagają zwiększonych kosztów utrzymania, w szczególności małoletnia powódka L. F., z uwagi na swój stan zdrowia. Ta okoliczność, niekwestionowana przez pozwanego, jest powodem niemożności podjęcia zatrudnienia przez przedstawicielkę ustawową albowiem musi ona sprawować opiekę nad małoletnią L. F..

Oceniając natomiast rodzaj i wysokość wydatków związanych z utrzymaniem małoletnich powódek, to w ocenie Sądu, dotyczą one wyłącznie kosztów niezbędnych, związanych przede wszystkim z zapewnieniem podstawowych potrzeb życiowych małoletnich powódek. Należy bowiem podkreślić, że na wskazane przez powódkę koszty utrzymania składają się wyłącznie koszty wyżywienia, odzieży, higieny i opieki lekarskiej małoletnich powódek, które są znaczne i odbiegające od normy w przypadku zdrowych dzieci, a ponoszone są wyłącznie przez powódkę. Powódka nie wskazała natomiast żadnych wydatków związanych z potrzebami dzieci w zakresie zabawek, książeczek czy też innych rozrywek, które mają wpływ na rozwój psychiczny i emocjonalny dzieci.

Zatem, w ocenie Sądu, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego oraz potrzeby w zakresie wyżywienia, zakupu odzieży, obuwia, środków pielęgnacyjnych i higienicznych oraz kosztów związanych z leczeniem i zakupem leków, Sąd uznał, że całkowity koszt utrzymania małoletniej powódki L. F. kształtuje się nawet na poziomie wyższym, niż kwota dochodzona pozwem, a mianowicie oscyluje ona w wysokości ponad 1.500,00 złotych. Zgodnie jednak z treścią art. 321 kpc Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie.

W niniejszej sprawie na wydatki związane z utrzymaniem małoletniej powódki L. F. składają się koszty wyżywienia w wysokości około 400,00 złotych miesięcznie, zakup pampersów – 250,00 złotych, mleka B. – 200,00 – 250,00 złotych miesięcznie, płynu do kąpieli O. – 39,00 złotych na dwa tygodnie oraz pozostałych środków higienicznych, np. w postaci chusteczek. Ponadto małoletnia powódka jest dzieckiem mającym poważne problemy ze zdrowiem, a mianowicie cierpi na wadę serca, astmę, skazę białkową, ma problemy z lewą nóżką i słuchem. Ten stan zdrowia dziecka powoduje powstanie dodatkowych i to znacznych kosztów związanych z wizytami lekarskimi i lekami, które w pewnych miesiącach mogą wynosić nawet kwotę 800,00 złotych. Uzależnione to jest od ilości wizyt lekarskich w ciągu danego miesiąca, które mają miejsce również w G., jak również ilości i rodzaju dodatkowych leków podanych małoletniej powódce np. szczepionki związane z wadą serca. Natomiast wydatki związane z utrzymaniem małoletniej powódki W. F. obejmują również koszty wyżywienia - 400,00 złotych, opłaty za przedszkole w wysokości 250,00 złotych, zakup odzieży i obuwia w wysokości 400,00 złotych. Ponadto małoletnia W. F. także choruje na skazę białkową i z tego tytułu musi zażywać leki - P., A. i D. oraz astmę, a podczas ostatniej wizyty w G. wykryto u niej pięć niebieskich plamek w głowie. Z tego tytułu miesięczny koszt zakupu leków to kwota 150,00 złotych. Dodatkowymi kosztami są również wizyty u pulmonologa, której koszty wynoszą 60,00 złotych.

Powyższe wydatki, zdaniem Sądu, wyczerpują usprawiedliwione potrzeby małoletnich powódek i zaspokajają odpowiednio do ich wieku, prawidłowy rozwój psychofizyczny.

Oceniając natomiast możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego, to przede wszystkim należy podkreślić, że pozwany ma stałe comiesięczne źródło dochodu i to w walucie obcej, które przeznacza wyłącznie na koszty związane z utrzymaniem siebie oraz córki, na którą dodatkowo otrzymuje alimenty i zasiłek rodzinny w łącznej wysokości 349 euro. Koszty pozwanego obejmują wydatki związane z utrzymaniem mieszkania – 560 euro czynsz, telefonu – 40 euro, prądu 60 euro, ubezpieczeniem mieszkania - 20 euro, internetu 30 euro. Ponosi on również koszty związane z zakupem biletu miesięcznego dla córki w wysokości 49 euro. Ponadto pozwany jest właścicielem samochodu osobowego marki M. rocznik 2008 o wartości 5.000 – 6.000 euro i z tego tytułu ponosi koszty w postaci opłaty za ubezpieczenie – rocznie 420 euro, podatek roczny - 135,00 euro oraz garaż 60 euro miesięcznie. Pozwany posiada nadto nieruchomość położoną w Polsce o wartości 290.000,00 złotych, która generuje koszty w postaci podatku od nieruchomości w wysokości 400,00 złotych. Podkreślić przy tym należy, że jest to opłata roczna.

Pozwany ma problemy z kręgosłupem, które jednak nie uniemożliwią mu wykonywanie dotychczasowej pracy ogrodnika.

Zatem przy tak ustalonych usprawiedliwionych potrzebach małoletnich powódek, z jednej strony i możliwościach majątkowych i zarobkowych pozwanego z drugiej strony, w ocenie Sądu nałożenie na pozwanego obowiązku alimentacyjnego w znacznie większym zakresie niż 50% jest jak najbardziej uzasadnione.

Ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego na poszczególne córki Sąd uwzględnił przede wszystkim ich stan zdrowia, w szczególności małoletniej powódki L. F., który generuje znacznie wyższe koszty niż koszty związane ze stanem zdrowia W. F. oraz okoliczność, że stan zdrowia małoletniej powódki L. F. uniemożliwia przedstawicielce ustawowej podjęcie zatrudnienia. Na decyzję Sądu istotny wpływ miał również fakt, że to wyłącznie na przedstawicielce ustawowej spoczywa obowiązek wychowania i opieki nad małoletnimi córkami. Pozwany bowiem absolutnie nie interesuje się i nie uczestniczy w życiu małoletnich powódek, a nawet nie podejmuje takiej próby, mimo ustalonego ojcostwa, nie interesuje się również ich stanem zdrowia, nie partycypuje w kosztach ich utrzymania, nie robi żadnych prezentów czy upominków, a wręcz przeciwnie, mimo ustalonego obowiązku alimentacyjnego w trybie zabezpieczenia udzielonego przez Sąd Rejonowy w Człuchowie postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2016 roku, pozwany nie regulował systematycznie kwot wskazanych w tym orzeczeniu. Uiścił jednorazowo kwotę w wysokości około 5.000,00 złotych i to kilka miesięcy po wydaniu orzeczenia (dowód: zeznania powódki 00:32:41 k. 254), nie interesując się czy przedstawicielka ustawowa dysponuje środkami finansowymi, np. na zakup leków czy też wizyty lekarskie.

Takie zachowanie pozwanego, w ocenie Sądu, jest wielce naganne i skoro pozwany nie uczestniczy aktywnie i osobiście, a nawet nie podejmuje takiej próby, w wychowaniu, opiece i życiu małoletnich córek, to zdaniem Sądu, powinien on ponosić zwiększony obowiązek alimentacyjny pod kątem finansowym.

Dlatego też Sąd orzekł o wysokości alimentów, jak w punkcie 3 sentencji orzeczenia uznając, że uwzględniają one zakres możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego oraz pozwolą mu na zapewnienie utrzymania własnego i nie doprowadzą zobowiązanego do niedostatku. Natomiast w pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo.

Zgodnie z treścią art. art. 141 §1 zd. 1 i zd. 3 k.r.i.o. ojciec nie będący mężem matki zobowiązany jest przyczynić się w rozmiarze odpowiadającym okolicznościom do pokrycia wydatków związanych z ciążą i porodem, a jeżeli wskutek ciąży lub porodu matka poniosła inne konieczne wydatki albo szczególne straty majątkowe, można żądać, ażeby ojciec dziecka nie będący jej mężem pokrył odpowiednią część owych wydatków lub strat.

Na podstawie powyższego przepisu matce dziecka przysługują dwa roszczenia przeciwko ojcu niebędącemu mężem matki, a mianowicie matka dziecka może żądać pokrycia zwyczajowo przyjętych, normalnych, typowych kosztów związanych z ciążą i porodem. W grupie tej mieszczą się koszty wyprawki dla dziecka, łóżeczka, wózka i opieki położniczo - lekarskiej. Drugie z roszczeń zobowiązuje ojca dziecka do zwrotu kosztów trzymiesięcznego utrzymania matki w okresie porodu. Zobowiązanie to z ważnych powodów może być przedłużone na czas dłuższy. Istotnym jest, że zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku roszczenia należy określić termin płatności. O sposobie płatności roszczeń z art. 141 §1 k.r.i.o., decydują okoliczności konkretnej sprawy, w tym przede wszytki możliwość wywiązania się przez ojca z obowiązku wynikającego z art. 141 §1 k.r.i.o.

W przedmiotowej sprawie powódka B. F. wnosiła o zasądzenie od pozwanego kwoty 2.702,70 złotych tytułem kosztów wyprawki poniesionej w związku z narodzinami małoletniej powódki L. F..

W ocenie Sądu roszczenie w tym zakresie zasługuje na uwzględnienie w całości. Wprawdzie pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, zakwestionował roszczenie powódki. Jednakże, zdaniem Sądu, nie nastąpiło to skutecznie albowiem pełnomocnik pozwanego nie wskazał w jakim zakresie kwestionuje to roszczenia, czy w całości, czy w części. Ograniczył się jedynie do złożenia na rozprawie w dniu 22 lipca 2016 roku oświadczenia, że są to koszty nieuzasadnione, a nadto z tytułu urodzenia dziecka powódka otrzymała kwotę 1.000,00 złotych. Natomiast w toku procesu zarówno pozwany, jak i pełnomocnik pozwanego nie zakwestionowali zeznań powódki w zakresie kosztów związanych z wyprawką. Ponadto, w ocenie Sądu, zeznania powódki w tym przedmiocie nie budzą wątpliwości albowiem są spójne, logiczne i szczegółowe, a nadto korelują one z oświadczeniami złożonymi przez powódkę, z których wynika jakie powódka kupiła rzeczy tytułem wyprawki i jakie z tego tytułu poniosła koszty. Wprawdzie oświadczenia te są dokumentami prywatnymi, które zgodnie z treścią art. 245 kpc stanowią jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Oznacza to, że zawierają one wzruszalne domniemanie prawdziwości i autentyczności pochodzenia zawartego w nim oświadczenia od wystawcy, który go własnoręcznie podpisał (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 3 października 2000 r., I CKN 804/98, LEX nr 50890; uzasadnienie wyroku SN z dnia 6 listopada 2002 r., I CKN 1280/00, LEX nr 78358; wyrok SN z dnia 8 sierpnia 2012 r., I CSK 25/12, LEX nr 1231454).

Zdaniem Sądu pozwany, w toku niniejszego procesu, nie obalił tego domniemania. Również Sąd nie miał wątpliwości co do autentyczności i prawdziwości oświadczeń zawartych w tych dokumentach. Dlatego też brak było podstaw aby nie dać im wiary z uwagi na ich treść.

W ocenie Sądu, zasadnym było obciążenie pozwanego ojca obowiązkiem zwrotu całej kwoty dochodzonej tytułem kosztów związanych z ciążą i porodem małoletniej powódki L. F.. Sytuacja materialna i zarobkowa pozwanego z jednej strony, a w szczególności fakt, że nie partycypował on w żadnych kosztach wyprawki, jak również swoim postępowaniem spowodował dodatkowy wydatek w postaci zakupu wózka albowiem, pomimo wielokrotnych próśb powódki o wydanie wózka po starszej córce, przywiózł go dopiero na termin rozprawy w dniu 22 lipca 2016 roku, jak również sytuacja materialna powódki z drugiej strony, zdaniem Sądu, uzasadnia obciążenie pozwanego kosztami wyprawki w całości, o czym Sąd orzekł w punkcie 4 sentencji wyroku.

Sąd oddalił roszczenie powódki w zakresie alimentów przeszłych żądanych za okres 2 lat przed urodzeniem małoletnich córek.

Zgodnie bowiem z treścią art. 137 § 1 i 2 kpc roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem lat trzech. Przy czym niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. W uzasadnionych wypadkach sąd może rozłożyć zasądzone świadczenie na raty.

Z powyższego wynika zatem, że brak jest podstawy prawnej aby żądać alimentów za okres kiedy obowiązek alimentacyjny w ogóle jeszcze nie powstał albowiem nie było osoby uprawnionej. Dlatego też Sąd orzekł jak w punkcie 5.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych , który stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Zgodnie z zasadą wynikająca z treści art. 100 kpc w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.

W niniejszej sprawie strona powodowa była zwolniona od obowiązku uiszczania kosztów sądowych na mocy art. 96 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy. Dlatego też zostały one tymczasowo poniesione przez Skarb Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie. Koszty sądowe w niniejszej sprawie stanowi opłata od pozwu w wysokości 1.276,00 złotych (136,00 zł + 1.140,00 zł).

Zatem, skoro strona powodowa uległa tylko w nieznacznej części swojego żądania, to zasadnym było obciążyć pozwanego kosztami sądowymi, o czym Sąd orzekł jak w punkcie 6.

Strona powodowa reprezentowana była w toku niniejszego procesu przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego. Dlatego też koszty procesu stanowiło wynagrodzenie pełnomocnika, którego wysokość ustalono zgodnie z treścią art. 100 kpc w zw. z art. § 4 ust. 4 w zw. z art. § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490 oraz z 2015 r. poz. 617 i 1078) obowiązującego w chwili wyrokowania.

Rygor natychmiastowej wykonalności wydano w oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku.

/-/Sylwia Piasecka

(Na oryginale właściwy podpis)